Sportcolumn David Steegen: Bram

De Europese voetbalbond Uefa stelt jaarlijks de top honderd samen van de beste voetballers die op het Oude Continent actief zijn. België is goed vertegenwoordigd in de Top 100.

Zes spelers die in België voetballen of Belg zijn, zijn uitverkoren. Dat is zes procent. Mati Suarez, RSC Anderlecht-spits en jaren geleden ontdekt in de Argentijnse tweede klasse, is de topschutter van de Europa League; de Limburger Thibault Courtois heeft diezelfde beker vorig seizoen gewonnen met Atlético Madrid; Kevin Mirallas is de nieuwe spits van Everton FC; Eden Hazard, verkozen tot beste voetballer van Frankrijk 2011-'12, is intussen uitgegroeid tot een wereldster in de Premier League; Dries Mertens, de man van PSV Eindhoven, en über-Brusselaar annex wereldburger Vincent Kompany: alle zes pronken ze op het lijstje. We mogen trots zijn.

Ik vertoef in mooi gezelschap. Mijn collega's van de 31 andere geplaatste clubs en ik worden uitgenodigd in Nyon, alwaar de hoofdzetel van de Europese voetbalbond gevestigd is. Ik ontmoet collega's die dezelfde zorgen en passie delen. Mijn collega van Arsenal moet het vertrek van wereldster Robin van Persie behandelen. De man van Bayern München - een zestiger die het vak zowat heeft uitgevonden - beklaagt zich over de starheid van de procedures; mijn collega van Chelsea FC houdt een interessant betoog over communicatie in de voetbalwereld, en de communicatieverantwoordelijke van Juventus weigert extra interviews voor de media van Uefa.

Ik geniet. We hebben allemaal dezelfde zorgen. De eisen van de media zijn overal in Europa identiek.
Bram Nuytinck, de nieuwe centrale verdediger van RSC Anderlecht, wordt plechtig voorgesteld, twee dagen voor zijn debuut tegen Lierse SK. De man kon naar Osasuna, Ajax en enkele andere Europese topclubs. Hij koos voor Brussel. En gelukkig maar. Op en top een profspeler. Bram Nuytinck is mooi en statig. De man heeft charisma. Zijn zus speelt hockey, en ook zijn broers zijn erg sportief.

Als je voor een voetbalclub werkt, is dit het allermooiste: een nieuwe speler mogen voorstellen. Nieuwe hoop. De Messias. Het moet wat geweest zijn in Barcelona, in 1973, het jaar dat Johan Cruijff voorgesteld werd. Bram Nuytinck kiest in 2012 voor het nummer van Cruijff. Een oorzakelijk verband is er niet. De captain van de beloften van Nederland is dankbaar. Hij beschouwt RSC Anderlecht als een topclub.

Zijn vader, hoogleraar Familierecht, heeft niets met sport te maken, en nog minder met voetbal. Maar er is niets wat hem ontgaat. Hij gaf een ontwapenend interview in Het Laatste Nieuws de dag van het debuut van zoonlief. Van voetbal en sport heeft hij geen kaas gegeten, maar hij volgt zijn zoon overal. Hij is ook in Lier aanwezig. Het Herman Vanderpoortenstadion, genoemd naar de vader van huidig burgemeester Marleen, telt vele kale plekken. Opmerkelijk. 'RSCA uit', dat betekent meestal een vol huis. Het aanvangsuur, zaterdag 18 uur, helpt niet. Maar toch. Voetbalclub Lierse is in handen van een Egyptenaar die zijn eigen spelers binnenbrengt.

Ondanks het gelijkspel doet Nuytinck het erg goed. Misschien wordt hij even belangrijk als Georges Grün en Graeme Rutjes vroeger en haalt hij ooit de Uefa Top 100. Wij geloven erin.

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht