Sportcolumn David Steegen: Brice

Adnan Januzaj, nog geen twee jaar geleden een schuchtere leerling van L'Athenée de Jette aan de avenue Levis Mirepoix, heeft de voetbalharten van heel Europa veroverd. Verschillende federaties vechten om hem in te lijven. Hij kan op achttienjarige leeftijd, kiezen uit zes landen om voor te voetballen. Kosovo, Servië, Kroatië, Turkije, Engeland en België. De rijzige achttienjarige middenvelder is in Brussel geboren. Hij leerde voetballen bij FC Brussels en RSC Anderlecht.

Een leger Britse journalisten zakte de voorbije weken af naar Noord-Brussel om de roots van de Belgo-Albanees te onderzoeken. Ze klopten aan bij zijn school, zijn familieleden, zijn voormalige trainers bij paars-wit, de collega's van zijn vader bij Opel Mabille aan de Gentsesteenweg, namen beelden en foto's van de Basiliek, het landmark van de wijk uit zijn kindertijd, ze liepen het Elisabethpark plat waar zijn vader, voor de verhuis naar Engeland, bijna dagelijks ging joggen.

We kunnen het ons nauwelijks voorstellen. Twee seizoenen geleden voetbalde hij nog in Neerpede voor een handvol vaders en moeders en vele scouts, vandaag zien we hem levensecht voetballen in een nokvol Old Trafford met 76.000 toeschouwers, alsof hij nooit iets anders gedaan heeft. Toegegeven, we hadden twijfels. Geen enkele Belgische voetballer heeft het hem voorgedaan. De gigantische stap overbruggen van de jeugd van een Belgische eersteklasser naar de absolute Europese top. Jongens als Jan Vertonghen en Toby Alderweireld hebben het eerst in een kleinere competitie gemaakt en dan pas in het buitenland. Beiden werden door Ajax Amsterdam opgeleid, braken in Nederland door om dan hun geluk met succes te beproeven in de Premier League.
Het is vooral de verdienste van Adnan Januzaj. Talentvol, bescheiden en intelligent. Om het op die leeftijd en op dat niveau te maken moet je uitzonderlijk zijn. Ook de stabiele omgeving en de jeugdopleiding van RSC Anderlecht en FC Brussels hebben hun steentje bijgedragen.

Er zijn ook andere verhalen. Vorige vrijdag in Bergen. RAEC Mons staat eenzaam laatste met twee schamele punten. Het Charles Tondreaustadion is wat bizar en heeft iets troosteloos. De helft van het stadion is mooi afgewerkt, de andere helft stamt uit lang vervlogen tijden en mag niet meer gebruikt worden voor de toeschouwers. De bouwvallige tribune tegenover de hoofdtribune is exclusief voorbehouden voor camera's en televisiecommentatoren. We krijgen het wedstrijdblad in handen. Nummer 39 van L'Albert. Brice Ntambwe. De talentvolle Brusselse verdedigende middenvelder zette zijn eerste voetbalstappen bij Ritterklub Jette en werd al snel getransfereerd naar FC Brussels waar hij gescout werd door Birmingham City. Hij vertrok op zestienjarige leeftijd naar Engeland. De sterke voetballer kon er een school- en voetbalopleiding volgen maar kon zich jammer genoeg niet doorzetten tot het eerste elftal. Ntambwe haalde wel alle Belgische nationale jeugdelftallen, van de U16 tot de U21. Vandaag voetbalt hij op twintigjarige leeftijd voor de hekkensluiter van de Jupiler League. Adnan en Brice, twee Brusselaars met een vergelijkbare achtergrond. Twee verschillende verhalen.

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht