Sportcolumn David Steegen: Buenos Aires in Brussel

De Argentijnse sterspeler van Royal Sporting Club Anderlecht kijkt zich de ogen uit. Het stadion van hockeyclub Royal Racing Club de Bruxelles (1891) zit propvol om de Rode hockey-Duivels aan te moedigen. Jong en oud zingen de ‘Brabançonne’ uit volle borst mee wanneer de twee ploegen waardig naast elkaar staan voor de wedstrijd.

Racing is een prachtige en statige club die zich in Ukkel over vier hectaren uitstrekt, niet gek ver van het toprestaurant Villa Lorraine en dat andere culinaire huis van vertrouwen, Brasserie Georges. RCB zit verscholen tussen de bomen in een statige villawijk. Racing ademt nostalgie uit. Ze hebben de oudste (en beschermde) tribune van het land.

Lucas Biglia wordt ontvangen door Marcelo Orlando, voormalig coach van Racing en huidig coach van de vrouwen van White Star Hockey. Orlando is een autoriteit. Een van de eerste buitenlanders die ons hockey met zijn kennis verrijkte. Het Brusselse hockeymilieu onderhoudt een nauwe band met Argentinië. Marcelo Orlando werd twintig jaar geleden door hockeyclub Wellington binnengehaald. Hij was een van de eersten. Vandaag is Orlando coach van de mannen-eredivisie van Racing en van de eerste ploeg vrouwen van White Star Woluwe. Die spelen in de eerste divisie (tweede klasse). Hij importeerde de drie broers Garreta, Maxi, Juane en Gaby. De eerste speelt nog altijd voor Racing Club de Bruxelles, Juane zit inmiddels in Leuven, en de derde speelt voor Lara (La Raquette) uit Waver. Argentijnen zijn modelprofs. Grote kam­pioenen. Sinds de komst van de buitenlanders ging het algemene spelniveau met rasse schreden omhoog. De Argentijnen effenden het pad voor andere buitenlanders die als semi­prof voor Belgische clubs kwamen spelen.

Wij hebben in Anderlecht alleen maar goede ervaringen met Argentijnen. Ook als ze het niet haalden, zoals Leiva. Beroepsethiek. Ze combineren de winnaarsmentaliteit van de Italianen, de Grinta, met de welgemanierdheid, de opvoeding en de fairplay van de Britten. Nico Frutos was een leider, een trainingsbeest. Ondanks alle tegenslag. Een voorbeeld voor iedereen. Nu is er Lucas Biglia. Nederig, maar vastberaden streeft hij naar de top. Of hij nog lang in België blijft, weet niemand, want hij heeft alles om het te maken. Biglia heeft zijn hart verpand aan ons land en aan Brussel. De Argentijnen zijn gelukkig in België, voor hen is het een veilig land. Een land van vele geneugten en een hoogstaande levensstijl.

Wanneer Biglia de aftrap heeft gegeven, neemt hij naast Orlando plaats in de oude tribune. Hij vuurt de ene vraag na de andere op hem af. Hockey is een technische sport, je moet het gespeeld hebben om het helemaal te snappen. Snel en technisch. Tactisch lijkt het op voetbal, maar de beleving is anders. Er is geen groot geld mee gemoeid. Spelers komen na de wedstrijd in hun trainingsplunje een pint drinken in de kantine. Tussen de supporters. Ik schrik me rot als Jérôme Truyens, sterspeler van Racing en van de nationale ploeg, na de wedstrijd het café binnenstapt. Truyens is een icoon. Hij scoorde het beslissende doelpunt dat de nationale ploeg na decennia afwezigheid kwalificeerde voor de Olympische Spelen (Peking 2008).

De dag na de wedstrijd komt een vriendin ons vragen of haar wagen in onze garage mag, want ze is voor de derde opeenvolgende keer gecarjackt aan het Zuidstation. Brussel veilig?

--------------------------
David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht