Sportcolumn David Steegen: De mooie scheidsrechter

Er is veel te doen rond de arbiters van de Jupiler League. Tijdens de play-offs, de competitie van 15 miljoen euro, moeten mannen die het goed menen maar een voltijdse job hebben naast het voetbal, belangrijke confrontaties leiden. De tijd van het amateurisme is voorbij. Voor altijd.

De scheidsrechters van grote competities en de Europese kampioenschappen kunnen zich als volwaardige professionals voorbereiden op topwedstrijden. Ze worden ook naar behoren opgeleid. De beste refs in België worden volgens een consensusmodel verkozen. Er worden er twee per provincie aangewezen om door te groeien. Godgeklaagd. Als er acht talentvolle refs in de provincie Luik fluiten, mogen er maar twee doorstromen. Indien de provincie Brabant minder goede arbiters telt, dan worden er willens nillens twee aangewezen. Dat past niet meer. Daarom heeft RSC Anderlecht voorgesteld om budget vrij te maken om de spelleiders beter en langer te mogen opleiden en, wie weet, te laten evolueren naar een professioneel statuut. De inzet is te groot geworden. De Italiaan Pierluigi Collina geldt als de norm aller scheidsrechters. Lang voordat Collina enige impact had op the beautiful game, was er Concetto Lo Bello ("De Mooie", red.), gentleman en scheidsrechter. Lo Bello was groot en imposant, zijn kapsel onvoorwaardelijk bewerkt met Brylcreem en de snor volmaakt getrimd. Hij leidde tussen 1954 en 1974 328 wedstrijden in de Serie A. De Prins, zijn bijnaam, heeft veel meegemaakt. Zo werd hij door een steen geraakt tijdens een wedstrijd. Hij floot verder, ondanks het bloedend hoofd. Lo Bello forceerde een publieke verontschuldiging van de machtige vereniging Juventus nadat deze hem had proberen te wraken. Een volledig stadion schreeuwde het uit, hem beschimpend met "Du-ce!, Du-ce!", verwijzend naar dictator Benito Mussolini. De lange ref werd zelfs verplicht om zich urenlang te verschansen in zijn eigen kleedkamer na een uit de hand gelopen wedstrijd tussen de top twee, Fiorentina en Cagliari, in 1969.
De prestaties van Concetto Lo Bello werden besproken in het Italiaans parlement. De mooie spelleider had regelmatig ruzie met AC Milan-ster Gianni Rivera die hem door het slijk haalde na een rode kaart in 1973: "Hij leidt geen wedstrijden, hij gebruikt ze als podium waarop hij zijn act opvoert". Lo Bello introduceerde het gekende theatraal gebaar om zijn beslissingen kracht bij te zetten. Naar het schijnt zou hij tot drie maal toe een speler ongewild hebben neergemept bij het uitvoeren van de welbekende beweging. Il Principe werd achtervolgd door twee auto's bevolkt met woedende fans nadat hij twee spelers van Torino had uitgesloten. Concetto Lo Bello werd, na zijn loopbaan als arbiter, een gewaardeerd politicus. Hij schopte het tot burgemeester van Syracusa, zijn geboortestad in Sicilië.

Na de verloren wedstrijd in en tegen Zulte Waregem voelden de staf en de spelers van RSCA zich benadeeld na enkele dubieuze beslissingen. Coach John van den Brom liet het niet over zich heen gaan en gaf openlijk kritiek op de spelleiding. Ongezien. In Nederland heerst een opendebatcultuur. In dit complexe land is alles gelaagd. Twee taalgemeenschappen en evenveel publieke opinies, drie gewesten, minstens evenveel verschillende mentaliteiten. Niet gemakkelijk in te schatten voor een buitenlander. Hij zal het geweten hebben. De coach ging even uit de bocht. Ongewild. Vanaf nu gaan we ons alleen nog op het voetbal richten.

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht