Sportcolumn David Steegen: Europese top

Voor mij staat Luciano Spalletti, de Italiaanse coach van FC Zenit Sint-Petersburg. Ik ben verrast. Een rijzige man, groot en slank, gekleed in een ogenschijnlijk sober trainingspak. Een Italiaan in een trainingspak draagt geen trainingspak, maar een smoking. Het alleenrecht van klasse en stijl is eigen aan de afstammelingen van Caesar.

Spalletti knikt, half glimlachend, de mondhoeken naar beneden en de ogen half gesloten. Don Luigi di Certaldo. Hij wijst naar een jonge man naast zich. Die vertelt me dat hij de persconferentie zal vertalen. José Mourinho is ook als vertaler begonnen. De jongen loopt voortdurend in het zog van zijn coach. Ook op het trainingsveld. Hij beheerst verschillende talen, waaronder Russisch, Engels, Portugees, Tsjechisch, Italiaans en Frans.

Spalletti neemt plaats achter de tafel van de persconferentie. Nu ja, hij zit onderuitgezakt, achterover geleund, de kraag van zijn trendy sportjasje omhoog alsof hij zich wil beschermen tegen vervelende vragen. Hij zit minstens een halve meter verwijderd van de tafel. Dedain, arrogantie, verlegenheid of pose? Italiaan. De door RSC Anderlecht aangestelde Russische vertaler zit er voor spek en bonen bij.

De rijke Russen hebben alles en iedereen in voorraad. Hun technische staf lijkt wel honderd deskundigen te tellen, inclusief vertaler. Ik heb de indruk dat ze een medisch specialist per spiergroep hebben. Spalletti kijkt wat nors, zijn diepzwarte ogen kijken de zaal doordringend in. Charisma. Een Belgische journalist vraagt wat RSC Anderlecht voor hem betekent. Spalletti antwoordt niet onmiddellijk. Twintig seconden stilte in een overvolle zaal is een marteling. Ik zie de pers denken.

Is Spalletti boos? Heeft hij de vraag niet begrepen? Plots trekt hij zich, traag, op gang. De kale man mompelt bijna onhoorbaar in zijn hippe jasje. Alsof er een microfoon in zijn kraag zit. Toscaans klinkt als muziek, zelfs op halve sterkte. "Una grande squadra" - stilte - "un gran' club" - stilte - "una bella storia" - stilte - "giocano al pallon'" - stilte. Mini-Mourinho vertaalt als een robot, zonder intonatie. "Een grote ploeg, een grote club, een mooie geschiedenis, ze spelen voetbal." De Belgische pers kijkt verbaasd. Dat zijn ze niet gewoon, een trainer van weinig woorden. Inwendig moet ik lachen. Spalletti heeft de zaal vast in vier zinnen, waarvan eentje met een werkwoord.

Een Rus vraagt of hij het eens is met de stelling van Ariël Jacobs, die FC Zenit even voordien als favoriet heeft uitgeroepen. Weer die ondraaglijke stilte. Dan gemompel. " È normale" - stilte - "si parla sempre cos ì nel calcio" - stilte - "ha ragione" - stilte en glimlach - "siamo piu forte" - stilte. De toonloze vertaling volgt. "Het is normaal, men spreekt altijd op die manier in het voetbal, hij heeft gelijk, we zijn sterker."

In Sint-Petersburg is de trainer een Ita­liaan; zijn sterspelers zijn Russen, Portugezen, Hongaren, een Italiaan, een Fransman, Kroa­ten, Serviërs, een Deen, een Amerikaan en zelfs een Belg. Europees spelen is verrijkend, zelfs als het tegenzit.

:: David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht