Sportcolumn David Steegen: Levenslust

Alsof hij nooit is weggeweest. Voor de thuiswedstrijd tegen KV Mechelen, tijdens de voorbeschouwende interviews, nam de ene journalist na de andere het woord crisis in de mond.

Crisis? RSC Anderlecht heeft twee wedstrijden verloren. Twee onvergelijkbare matchen. Tegen de nummer twee, Zulte Waregem, was Anderlecht op een enkele vlijmscherpe counter gelopen. Het spel was wat stroef maar de match had net zo goed gewonnen kunnen worden. Drie dagen later moest paars-wit naar Genk om een 1-0-voorsprong te verdedigen in de halve finale van de beker van België. Na 130 minuten en zenuwslopende verlengingen verloor Anderlecht het pleit tijdens de strafschoppen.

Een echt, beslissend cupduel volgde een doordeweekse competitietopper op. Alles kan snel veranderen in het voetbal. Gelukkig is dit niet de eerste tegenslag van de club. Tegen KV Mechelen moet Anderlecht er opnieuw staan. Maar de dagen voor de 29ste speeldag staat de trainer onder druk: niet door de resultaten, wel door het verlies van een van zijn allerbeste vrienden, Theo Bos. Ze voetbalden twaalf jaar samen in Arnhem. Bos heeft nooit voor een andere club gevoetbald dan Vitesse Arnhem, de vereniging waar John van den Brom het langst voor gespeeld heeft. Twee dagen voor RSCA - KV Mechelen wordt een herdenking georganiseerd in het stadion van Vitesse, het Gelredome. Zesduizend mensen brengen een laatste groet aan Theo Bos. Voor de gelegenheid wordt een tribune naar 'Mister Vitesse' vernoemd. Oud-spelers en vrienden brengen een laatste hulde door hun vriend en het publiek toe te spreken. John van den Brom is aangedaan. Dat merk je aan kleine dingen. Zijn ogen zijn rood omrand als hij erover praat. Van den Brom wilde Bos vorige week nog een laatste keer zien om afscheid te nemen, maar hij kwam een half uur te laat. Bos, 47 jaar jong en zijn leeftijdsgenoot (ze schelen welgeteld een jaar), was net bezweken aan de slopende ziekte aalvlieskanker. Tot vorig seizoen was hij nog trainer van FC Dordrecht. Zo snel kan het gaan.

Na zoveel emotie en leed moet een mens de titelkandidaat dan in een superbelangrijke wedstrijd van de Jupiler League leiden. De geschorste Mbokani ontbreekt. Tom De Sutter moet het weer doen. Maar de oerprof beschaamt het vertrouwen niet. Tijdens de afwezigheid van 'Dieu' tijdens de Africa Cup had hij zich wonderwel van taak als stand-in gekweten. De Sutter is de ultieme ploegspeler. De lange spits scoort een wondermooi doelpunt na een even mooie assist van de ingevallen Ronald Vargas. De opluchting is groot. De ontroering ook. De coach laat zich betrappen op een emotioneel moment. "Alles viel samen," verklaart hij achteraf. De tactiek van Malinois, dat zich met minstens negen spelers achter de bal erg georganiseerd opstelt, zorgt ervoor dat de doelkansen gering zijn. RSCA heeft in de eerste helft zeventig procent balbezit. Na de 1-0-voorsprong brengt de trainer Matías Suárez in. De ranke Argentijnse spits heeft zware maanden achter de rug. Net als zijn revalidatie sleepte ook zijn transfersoap bijna een jaar aan. In de zeventigste minuut is het eindelijk zover. Hij valt in, het stadion schiet wakker. Tijdens de lange opwarming werd zijn naam al collectief bezongen. De levenslust rolt van de tribunes. Zijn eerste actie is al bijna meteen raak. Mati speelt de wedstrijd uit alsof hij nooit is weggeweest.

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht