Sportcolumn David Steegen: Maître Danny

Royal Sporting Club Anderlecht telt vele sympathisanten en vrienden die oprecht en belangeloos van de club houden. Bijna onzichtbaar duiken ze op in de coulissen van Sporting Anderlecht. De beste vrienden in tijden van crisis. Zuivere voetballiefhebbers van onschatbare waarde.

Mannen van een zekere leeftijd die rationele nuchterheid aanbieden om de club te helpen het juiste oordeel te vellen. De wijze heren van RSC Anderlecht zegenen de club met de nodige bezadigdheid en ervaring, bron van alle wijsheid. Stijlvolle mannen van de wereld die in hun vakgebied leiders en specialisten zijn.

Ze komen niet noodzakelijk uit het een tikje incestueuze universum van de topsport. Maar goed ook. Zij zijn onze blik op de buitenwereld. De mannen van Anderlecht zijn intelligent, meertalig, doortastend en meestal erg eloquent. De meerderheid is Brusselaar.

Een van hen, 'Maître Danny', maakt een Britse indruk. Altijd om door een ringetje te halen. Groot jurist, gehuld in de juiste pakken. De riem past altijd bij de schoenen, van Italiaanse of Engelse makelij. Waarschijnlijk handgemaakt. Een eenvoudig teken van grote klasse. Zo nu en dan draagt hij een pochette waarvan de tinten zich harmonieus verhouden tot de rest van zijn kleding. Een heer. Voorkomend en eenvoudig maakt hij duidelijk hoe hij over de zaken denkt. Een sportman ook. Begenadigde tennisser. Tijdens de verplaatsingen van paars-wit bedenkt hij steevast een quiz, onveranderlijk over 'Brussels voetbal'. Het antwoord moet altijd een naam zijn of 'ja' of 'neen'.

Onlangs was er discussie over een van zijn vragen. De vriendschappelijke interland België - Nederland van 30 september 1964 in het Bosuilstadion. Deze derby der Lage Landen is een historische wedstrijd geworden. De eerste interland die gespeeld werd bij kunstlicht. Maar dat weetje verzinkt in het niets bij het feit dat na een vervanging tijdens de rust (Club Luik keeper Guy Delhasse werd door RSCA doelman Jean Trappeniers vervangen) de volledige ploeg bestond uit Anderlechtspelers. De vraag van de Meester luidde: stond Jean-Pierre Janssens, destijds een Anderlechtspeler, in de basis van de Rode Duivels tijdens die legendarische tweede helft ?
Volgens de opsteller van de vraag, de Meester, was Janssens afwezig. Een bestuurslid is overtuigd van het tegendeel. Ondergetekende wordt er als scherprechter bij gehaald. Jean-Pierre Janssens was mijn gymleraar in het Collège du Sacré-Coeur de Ganshoren. Op maandag bespraken we mijn eigen prestaties bij de jeugdploegen van Scup Jette en het laatste resultaat van Sporting. Een lieve man en een groot voetballer. Op het eerste schoolfeest, 1978, in mijn eerste jaar secundair, wist ik niet wie die kleine gespierde man in zijn Adidas training was. Mijn vader had hem herkend. "Weet je wel wie je turnleraar is? Jean-Pierre Janssens!"

Vader kon zijn opwinding niet verhullen. De kleine rechtsbuiten voetbalde vier seizoenen in het Astridpark in het begin van de jaren zestig. Hij was een van de elf die het grote Real Madrid uitschakelden. Mijn affectie nam het over van de rede. Ik ben ervan overtuigd dat hij in de ploeg stond tegen Nederland.

'Maître Danny', de wereldse gentleman van de goede smaak, wint de weddenschap. Meester Danny Spreutels heeft altijd gelijk. In de rechtbank en in het leven van elke dag.

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht