Sportcolumn David Steegen: Pasen

Een confrontatie met blauw-zwart is nooit een gezondheidswandeling. Tegen ons kunnen ze altijd meer. We lopen op de topjes van onze tenen. Opvallend hoe iedereen geconcentreerd is.

De eerste aanvragen voor kampioeneninterviews stromen binnen. De Franstalige nationale zender wil de voorzitter in alle ochtendshows de dag na de titel. Ze lopen te hard van stapel. Ik hou het af zolang de dertigste niet binnen is. Een bekend voetbalblad vraagt om een dubbelinterview met Romelu Lukaku en speler van de eeuw Paul Van Himst. Hun deadline is veel later; dat moet ik toestaan. De BBC wil Lukaku aan de lijn hebben. De houding blijft onveranderd: geen individuele interviews met het Godenkind. Bovendien moet hij nog vele schooltaken inhalen en ons, en passant , helpen kampioen te worden. Of ze dan contact kunnen opnemen met de papa? Dat kan.

Het houdt niet op. RSCA is hot . Het blazoen is bijna opgepoetst. De meeste aanvragen weiger ik dus vriendelijk, op dit ogenblik. Eerst echt kampioen worden. Daarna zal Anderlecht de deuren van het paleis openen. Nu zijn de zenuwen nog te strak gespannen.

Toch bereiden we al enkele feestelijkheden voor. Voor de wedstrijd tegen Club verdeelt RSCA 180.000 paaseieren aan onze supporters. Twee gigantische paars-witte Milka-koeien zullen door de straten paraderen om de fans te verwennen.

Op vrijdag is de Théo Verbeecklaan al in beweging. Heel Anderlecht is er klaar voor. De bewogen week lijkt verteerd. De vergadering met de buurtbewoners om het nieuwe stadion voor te stellen, verliep - op enkele wanklanken na - goed. Het clubbestuur is zich ervan bewust dat de overlast die sommige supporters veroorzaken, de levenskwaliteit van de wijkbewoners bedreigt. Daar gaan we, samen met de gemeente, een mouw aan passen.

RSC Anderlecht blijft in Anderlecht. Dat is het voornaamste. We kunnen niet meer wachten als we Europees willen blijven spelen.

Het afscheid van Nico Frutos is goed verlopen, we zullen hem blijven eren. Op woensdag laat ik hem per sms weten dat de harde kern minutenlang zijn lied zingt in het Jules Ottenstadion. "There's only one Nico Frutos. Takes the ball, scores a goal, he's the greatest of them all." Hij reageert onmiddellijk en laat zijn ontroering blijken.

Beide harde kernen zingen unisono richting Club Brugge. "Al wie niet springt, / is FCB." Hectische week. Rollend van de ene emotie in de andere.

Op donderdag zoek ik Mbark Boussoufa op. Hij traint individueel in de fitnesszaal. Daar tref ik ook Marcin Wasilewski aan. Kermend en bezweet voert hij de opgelegde oefeningen uit onder het waakzame oog van de kinesist. Ik groet hem kort om hem niet te storen. 'Wasyl' wordt elke 27ste minuut (naar zijn rugnummer) door alle supporters bezongen. Al sinds die vermaledijde 29 augustus 2009. In de schaduw van de eerste ploeg, en verstopt in de catacomben werkt hij sindsdien als een gek aan zijn terugkeer.

Wasyl is geboren en opgegroeid in een grauwe mijnwerkersstad uit Polen. Als ik hem zo zie lijden, dan ben ik zeker dat hij terug zal komen. Morgen brengt hij een bezoek aan het sfeervak A2, het Purple Heart-vak. Hij zal als een koning behandeld worden. Als paars-wit kampioen wordt, dan is het ook dankzij Marcin Wasilewski, bijna herrezen uit de voetbaldoden. Het is tenslotte Pasen.

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht