Sportcolumn David Steegen: We zullen hen nooit vergeten

Het zijn moeilijke weken. Soms ontstijgt het clubleven de sportieve werkelijkheid, die al niet te rooskleurig is na de 1 op 6 tegen OH Leuven en KV Mechelen. Bij de terugkeer uit Athene, waar AEK voor de bijl ging, krijgen we, midden in de nacht, te horen dat Hypolite Van Den Bosch (85) gestorven is.

Van Den Bosch is waarschijnlijk, na voetballer van de eeuw Paul Van Himst, de grootste clubman uit de geschiedenis van paars-wit. In Brussel geboren, in Anderlecht gebleven. Hij paste, volgens de overlevering, helemaal bij het Anderlecht van de jaren vijftig. Klein, met een geweldige détente. Hij had het moeilijk met de privileges van de absolute vedette uit die tijd, Jef Mermans. In 1948 verliet hij Sporting om voor White Star te gaan voetballen. Maar in 1953 haalde de club van zijn hart hem terug.

Die comeback was een heel groot succes. De aanvaller werd prompt topschutter in dat eerste seizoen. Van Den Bosch was bankbediende. Op wedstrijddagen wurmde hij zich tussen de supporters in de overvolle tram 76. Van een bode op de bank kreeg hij sandwiches om niet met een lege maag naar het Astridpark te moeten. Drie kwartier voor de wedstrijd duwde hij de deur van de kleedkamer open. Andere tijden.

Poliet was erbij op de eerste Europese wedstrijd van RSC Anderlecht in 1955, tegen Vörös Lobogó uit Boedapest. Hij scoorde zelfs het tweede doelpunt van de met 6-3 verloren uitwedstrijd. Poliet Van Den Bosch is de laatste overlevende van de eerste kampioenenploeg van 1947. Hij won vier kampioentitels met RSCA en is nog steeds de recordhouder van het aantal gescoorde doelpunten voor de club in een enkele wedstrijd in eerste klasse. De spits is voor eeuwig verbonden aan de club. Hij was na zijn carrière lang assistent-trainer en moest regelmatig overnemen wanneer er een coach ontslagen werd. Op een blauwe maandag werd hij bondscoach van Venezuela.

Hij stierf een week voor José Manuel Lago. Ook een club­icoon. 'Lete' woonde in het Constant Vanden Stockstadion samen met zijn vrouw Helena. Hij heeft generaties profvoetballers gediend als materiaalman. Als geen ander wist hij wat er reilde en zeilde in de spelersgroep. Een echte voetbalman. Steeds discreet. De eerste psycholoog van de club. Een liefhebber. Hij hield van Mati Suárez en van de acties van Jonathan Legear, maar voor hem waren alle spelers evenwaardig. Daniel Zitka vloog speciaal uit Tsjechië over om zijn begrafenis bij te wonen in de kerk aan het Vossenplein, hartje Marollen. Ook Mbo Mpenza was er en Romelu Lukaku is de familie thuis gaan groeten, midden in een zware trainingsweek.

Voor José was RSCA geen werk maar een lotsbestemming. Ik sprak bijna elke werkdag met hem. Korte gesprekjes over voetbal. Zorgeloze gedachtenwisselingen die de zware werkdagen dragelijk maken. We dronken regelmatig koffie in zijn 'kot'. Helena voorzag ons van koekjes. Op wedstrijddagen kwamen de spelersvrouwen na de match langs. José was een trotse Spanjaard en een harde werker. Hij wist welke speler welke schoenen verkoos, wat hun gewoonten waren. 'Lete' zorgde ervoor dat elke voetballer van RSCA in de beste omstandigheden, met het beste materiaal, kon werken. Hij overleed onverwacht na een geplande operatie. Twee jaar verwijderd van zijn pensioen. De hele club is in rouw. Twee helden die de grootsheid van Royal Sporting Club Anderlecht mee hebben bepaald zijn ons ontvallen. Niemand van ons zal hen ooit vergeten.

--------------------
David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht