Sportcolumn David Steegen: #wearechampions

De nationale hockeydames hebben zich geplaatst voor de Olympische Spelen. Vier jaar vroeger dan verwacht. Dat is de verdienste van de speelsters, van de sportfederatie, maar vooral van een jonge bondsvoorzitter die de vernieuwing niet schuwt, zich omringt met toppers uit verschillende vakgebieden en het consensusmodel huldigt. Een man van dynamiek en visie.

De lof van voorzitter Marc Coudron hebben we al vele malen gezongen. Als geen ander ziet hij het essentiële belang van de jeugdopleiding.

De prestatie van de meisjes krijgt nationale weerklank. Voorpaginanieuws. De vaderlandse hockeysport krijgt positieve aandacht, de media zijn respectvol. Nog even geen verzuring, nog geen ontgoochelingen ook.

Ook de directie van Royal Sporting Club Anderlecht is tevreden. Ze is erin geslaagd om een jong talent voor vele jaren aan Anderlecht te binden. Geen sinecure. Dennis Praet heeft voor paars-wit gekozen. In België mag een profclub pas een contract aanbieden aan jonge talenten als ze de leeftijd van zestien jaar hebben bereikt. In het buitenland mag het al veel vroeger. Vorig seizoen verloor RSC Anderlecht zo Adnan Januzaj enkele weken voor zijn zestiende verjaardag aan Manchester United. Het bedrag dat aan de speler en zijn omgeving werd geboden, was zo hoog dat vader en moeder hun goede baan opgaven om zoonlief naar het Verenigd Koninkrijk te volgen. De toekomst zal uitwijzen of de Januzajs een goede keuze gemaakt hebben.

Elke speler volgt zijn eigen traject. Feit is wel dat geen enkele Belgische jongen die voor zijn zestiende naar de jeugdwerking van een buitenlandse topclub vertrok, is doorgebroken. Kevin Franck, die nog geen vier seizoenen geleden bij de beloften van Real Madrid speelde, zit nu ergens in de onderbuik van het Belgisch voetbal, in de regionale regionen.

De Brusselaar Urko Pardo is een halve uitzondering. Hij werd opgeleid in Neerpede en werd gratis weggeplukt door FC Barcelona. Hij schopte het tot derde keeper en vertrok, om te kunnen spelen, naar Griekenland, naar Olympiacos. Dat liep niet goed af, en Urko verkaste naar Cyprus. Niet bepaald een topcompetitie. Met Apoel Nicosia speelt hij in de Champions League. Apoel is de uitzondering op de regel. De Cypriotische grootheid stoot, als enige club uit een heel kleine competitie, door naar de beste acht clubs van de Champions League. Maar bewijst deze ongewone kwalificatie het gelijk van Urko Pardo om destijds voor FC Barcelona te hebben gekozen? Neen, toch? Een carrière kun je nooit voorspellen.

De club uit de hoofdstad strijdt met ongelijke wapens om talent te verleiden in Brussel te blijven. Als het dan lukt - zie Dennis Praet -, dan reageren de vaderlandse media lauw of helemaal niet.
Het internationale voetbalmilieu weet beter. Europese grootsteden zijn ontgoocheld. Dennis blijft in Brussel. Als hij een hockeyspeler was geweest, dan zou er niet genoeg papier zijn om het heuglijke nieuws te melden. Zo niet in het voetbal. Een nationaal dagblad bestond het zelfs zijn (verkeerde en overdreven) jaarsalaris af te drukken.

Wij zijn wél heel gelukkig. Daarom heeft de club zich verenigd onder één noemer: #wearechampions . De zin is van een geruststellende duidelijkheid. RSCA heeft geen keuze. De titel moet naar Brussel komen.

-------------------------------
David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht