Bewoners klagen over Upsite-toren: ‘Als we dit hadden geweten, hadden we nooit getekend’

Deuren en ramen die niet goed sluiten, onbehandelde parketvloeren en lekkende plafonds: vijf jaar nadat de eerste bewoners in de Up-sitetoren aan het kanaal trokken, komen de bouwkundige gebreken al bovendrijven. Ook van het beloofde wellnesscentrum met zwembad voor de bewoners is in de hoogste woontoren van het land al even geen sprake meer.

De in 2014 ingehuldigde Upsite-toren moest een prestigieuze parel aan het Brusselse kanaal worden. Het is de hoogste woontoren van het land, met 42 verdiepingen. De verkoop van de appartementen verliep behoorlijk vlot. Vandaag staan er nog enkele appartementen te koop, met prijzen vanaf 375.000 euro (exclusief BTW) voor een tweeslaapkamerappartement en 560.000 euro voor een woning met drie slaapkamers.

Maar voor sommige bewoners blijft enkel het prijskaartje van hun pand over als blijk van de beloofde luxe. De klachten over geluidsoverlast van het betonbedrijf aan de overkant en het bijbehorende industrieverkeer op de Willebroekkaai waren de laatste jaren al schering en inslag. Maar nu ook de beloofde dienstverlening te wensen overlaat, is de maat voor sommige bewoners vol.

“Wij zijn hier komen wonen voor het zwembad", vertellen de huurders van het appartement op de achttiende verdieping van de Up-site toren. Na een jaar in de Upsite-toren te hebben gewoond, zoekt het koppel andere oorden op. "We hebben beiden een drukke job met onregelmatige uren in de geneeskunde, en die voorzieningen waren belangrijk voor ons. Nu is de conciërge alleen nog tijdens reguliere werkuren aanwezig, en het wellnesscenter wordt sinds we hier wonen niet meer uitgebaat.”

Niet alleen is het zwembad al meer dan een jaar niet meer open, de laatste jaren is de conciërge al drie keer vervangen omdat er simpelweg niemand te vinden is met de nodige ervaring om het gebouw met meer dan veertig verdiepingen te onderhouden. Bovendien is het terras op de bovenste verdieping, dat voor iedereen in én buiten de woontoren zou worden opengesteld, momenteel enkel bereikbaar op aanvraag van diezelfde conciërge. Ondanks dat alles zijn de gemeenschappelijke vaste kosten voor de inwoners de laatste jaren niet gedaald - integendeel.

“Het immokantoor heeft wijselijk verzwegen dat bepaalde voorzieningen waren weggevallen", geeft het koppel te kennen. "Toch betalen we nog altijd 250 euro vaste kosten per maand, bovenop de huurprijs van 1.200 euro. Als we hadden geweten wat we nù weten over het gebouw, waren we hier nooit komen wonen. In september zijn we hier weg."

We bellen zelf met één van de makelaars verantwoordelijk voor de verkoop van de appartementen. Hij drukt ons stellig op het hart dat alle diensten wél nog worden uitgebaat. Bouwbedrijf Atenor was zelf niet bereikbaar voor commentaar, maar andere bewoners bevestigen al het bovenstaande.

Gebrekkige bouwkwaliteit

Op de bewonersvergadering werd besproken of de kosten voor het openhouden van het wellnesscenter soms gedeeld konden worden, maar niet iedereen stond te springen voor die extra kosten. “Je kan niemand natuurlijk dwingen om te betalen voor een fitness”, getuigt een bewoonster. Zij kocht een appartement op de dertiende verdieping, en is wel nog tevreden over haar aankoop. Ze vindt dan ook dat sommige bewoners onterecht klagen. “Tja, niemand had voorzien hoe moeilijk het zou zijn om met huurders van veertig verdiepingen overeen te komen.”

Ook de gebrekkige bouwkwaliteit bezorgt huurders en eigenaars grijze haren, zo toont een Facebookgroep van de Upsite-bewoners. Het vaakst wordt geklaagd over deuren en ramen die niet meer sluiten. Maar ook het keukenmateriaal vertoont in verschillende appartementen barsten, er zijn lekken gesignaleerd in plafonds op de plek waar de verlichting doorloopt, de voegen komen hier en daar los, en ook de parketvloeren werden niet terdege behandeld tegen beschadiging. Vooral huurders klagen, en vrezen voor hun waarborg.

Belgisch bouwen voor cynici

Brussels bouwmeester Kristiaan Borret bevestigt dat bouwprojecten met bedenkelijke kwaliteit vaker een probleem vormen op de Belgische bouwmarkt. “Het is erg cynisch, maar omdat de Belgische markt is afgestemd op kopers, vegen bouwpromotoren al te vaak hun voeten aan de kwaliteit”, geeft hij toe. “Het maakt de verkoper of aannemer niet uit of binnen drie jaar alle deuren uit de hengsels hangen, zolang het pand er maar goed uitziet op het moment van verkoop. In landen waar de bouwpromotor het gebouw langer in de portefeuille houdt, is het anders. In Nederland huurt 70% van de bevolking, en wordt dus geïnvesteerd in een mooie, stevige bouwkwaliteit die minder onderhoud nodig heeft.”