Laatste café-avond: ‘Mijn vrijheid wordt afgenomen’

Vanaf vandaag moeten alle cafés in Brussel dicht gedurende een maand. Op het Sint-Gillisvoorplein was dat voor velen een reden om woensdagavond nog een laatste keer op café te gaan. "Dat restaurants mogen openblijven, is hypocriet."

Het is woensdagavond behoorlijk druk op het Sint-Gillisvoorplein. Van Brasserie de l’Union tot Brasserie Verschueren, aan de andere kant van het plein, zijn de terrassen rond 21 uur zo goed als vol. “Het is de laatste avond dat we op café kunnen gaan gedurende een tijdje, dus wilden we zeker komen”, vertelt Alice op het terras van Brasserie de l’Union aan een tafel van twee personen. Zij betwijfelt dat de sluiting van de cafés een nuttige maatregel is in de strijd tegen het coronavirus. “Op welke manier beïnvloeden cafés de coronacijfers? Dat zou ik wel eens willen weten. Na een bepaald uur worden mensen wel losser, maar het sluitingsuur van de cafés was al vervroegd.”

Bij de cafégangers is er maar weinig begrip voor de maatregel die nog maar enkele uren eerder werd aangekondigd door Brussels minister-president. Dat op een terras zitten met een pint niet meer mag, terwijl mensen dicht op elkaar in het openbaar vervoer zitten, is onlogisch, klinkt het vaak. “Als het vervroegde sluitingsuur er drie maanden eerder was gekomen, zaten we nu in een andere situatie. Maar nu beslist men van de ene dag op de andere dat cafés dicht moeten. Dat is niet democratisch. Als het nu nog de bedoeling is om op zo'n snelle manier nieuwe regels in te voeren, wordt het gevaarlijk”, vertelt Zoé voor café Barvis, terwijl iemand verderop “dictatuur” roept. “De lockdown werd vijf maanden geleden versoepeld. Nu moet men niet meer aan crisismanagement doen.”

“Mijn vrijheid wordt afgenomen”, zegt caféganger Maxim op het terras van Café Flora. “Ik heb weinig familie en ben hier alleen in Brussel. Mijn vrienden zijn mijn familie.” Hij vreest dat voor hem nu een maand eenzaamheid begint.

'Precaire situatie'

Een halfuur voor sluitingstijd beginnen terrassen langzaamaan leeg te lopen en worden tafels en stoelen opzij geschoven. Alleen de klanten van twee brasseries blijven nog even ongestoord zitten. “Dat restaurants open mogen blijven, is hypocriet”, vindt Constance, barvrouw in Café Flora. Zij vreest nu vooral voor haar job. “Ik weet niet of dit café die maand kan overbruggen. Tientallen van mijn collega’s en vrienden hebben hun baan al verloren. Het is de tweede keer sinds 13 maart dat ik mij van de ene dag op de andere in een precaire situatie ga bevinden. Waarom opnieuw onze sector?”

Iets na 23 uur zijn de meeste cafés, vier maanden na hun heropening, dicht en is het Sint-Gillisvoorplein al heel wat stiller geworden. “Ik denk niet dat ik binnen een maand opnieuw open, want je weet nooit wat er gebeurt”, zucht eigenaar van café Le Louvre Romolo Putzu. “Dit is een heel slechte dag.”