Dyab Abou Jahjah is lijsttrekker voor Be.One in Brussel. Hij komt aan Nederlandstalige kant op voor het Brussels parlement. Opmerkelijk: de 100 procent Franstalige journaliste Candice Vanhecke is zijn running mate. “We willen de N-VA stoppen.”
© Karen Vandenberghe-BRUZZ
| Dyab Abou Jahjah en running mate Candice Vanhecke (Be.One.)
Een jaar geleden werd Be.One boven de doopvont gehouden, de nieuwe partij van Dyab Abou Jahjah. De van oorsprong Libanese Belg heeft al vele politieke watertjes doorzwommen. Met Be.One doen hij en zijn partij een nieuwe gooi naar een zetel in het parlement.
De partij zal in Oost-Vlaanderen en Antwerpen opkomen, én in Brussel. Daar wordt gekozen voor de Nederlandstalige taalgroep, waar een gewaarborgde vertegenwoordiging bestaat. Elke stem weegt er zwaarder door dan aan Franstalige kant. “We moeten daar niet flauw over doen,” zegt Abou Jahjah, “we kiezen strategisch. We zijn gekant tegen de taalgesplitste lijsten. Maar dat is nu eenmaal de wet. Dus maken we er gebruik van. Hack the system. Zo doen we dat. Door Franstalige stemmen te verzamelen kunnen we twee of drie zetels behalen. Dat zal het moeilijker maken voor de N-VA om een meerderheid aan Vlaamse kant te behalen. Zij willen de instellingen blokkeren. Dat willen wij niet laten gebeuren.”
Volgens Abou Jahjah gaat het uiteindelijk wél om de ideeën. Be.One profileert zich duidelijk als een linkse partij. Maar dat wil niet zeggen dat ze marxistisch is.
“Ik zag zelf in mijn schoolcarrière hoe allochtone leerlingen op het zijspoor belandden en het moeilijk hadden om werk te vinden"
Abou Jahjah: “Wij zijn geen communisten. Wij doen niet mee aan de politieke etiketten die dateren uit de negentiende eeuw. We zijn een egalitaire partij gestoeld op burgerschap. We verschillen wel degelijk van de PVDA die de klassenstrijd vooropstelt als oplossing voor alle problemen. Wij voegen daar de genderstrijd, en de strijd voor etnische gelijkheid aan toe.”
Met Candice Vanhecke haalt Abou Jahjah een pientere Franstalige journaliste aan boord, die eerder al op BX1 en RTBF te zien was. Ze is de dochter van wijlen Thierry Vanhecke, die ooit nog voor de tweetalige partij Pro Bruxsel op een lijst stond. Opmerkelijk: ze spreekt geen gebenedijd woord Nederlands.
“Ik zal dat wel leren. Niet omdat het Brussels parlement dat vraagt, maar wel om een persoonlijke reden: mijn vader was een Antwerpenaar die thuis enkel Frans sprak en ook de familie van mijn moeder is verfranst.”
Vanhecke werpt zich op de socio-economische dossiers. Voor haar is onderwijs de crux om de samenlevingsproblemen in Brussel op lossen.
“Ik zag zelf in mijn schoolcarrière hoe allochtone leerlingen op het zijspoor belandden en het moeilijk hadden om werk te vinden. Ook vandaag nog is het voor de kinderen van nieuwkomers erg moeilijk om succesvol te zijn. Ze kunnen niet meteen mee op school, belanden in het bijzonder onderwijs, en de ouders, die al heel wat problemen aan hun hoofd hebben, laten dat gebeuren, zeker als ze dan een verhoogde tegemoetkoming krijgen. Zo produceer je ongelijkheid.”
Be.One pleit resoluut voor een Brussels meertalig onderwijs. Verder wil Be.One aanwervingsquota voor etnische minderheden in de administraties.
Vanhecke: “Zo kan het evenwicht hersteld worden. Belgen hebben het vandaag veel makkelijker op de arbeidsmarkt: 73 procent van de Belgen vindt een baan, tegenover 42 procent van de zwart-Afrikanen en 44 procent van de Maghrebijnen. Dat verschil is enorm. Het is onrechtvaardig en veroorzaakt spanningen in de samenleving.”
© Karen Vandenberghe-BRUZZ
| Dyab Abou Jahjah en Candice Vanhecke (Be.one): "Ja, wij hacken het systeem."
Vierdagenweek
Ook omwille van rechtvaardigheid wil Be.One de vierdagenweek invoeren. Vanhecke: “Aan de ene kant werken mensen zich te pletter en zitten ze op de rand van een burn-out. Aan de andere kant zijn er tienduizenden werklozen. Een vierdagenweek is een kwestie van solidariteit.”
Hoe dit alles betaalbaar houden? Abou Jahjah: “In tegenstelling tot PVDA hebben we niets tegen ondernemerschap. De belastingen voor kmo’s kunnen zelfs naar beneden. De multinationals daarentegen moeten wél meer betalen. Laat dat duidelijk zijn."
Abou Jahjah wil ook wegen op het discours rond asiel en migratie. “Beide worden door elkaar geklutst. Wij zijn niet voor open grenzen-politiek. Dat is trouwens de terminologie van extreem-rechts om het debat te domineren maar wie asiel aanvraagt, moet daar ruimschoots recht op hebben, zoals het internationaal ook geregeld is in akkoorden. Wij zijn voor mensenrechten. En als de federale regering, zoals die met Theo Francken, een beleid voert dat niet menselijk is voor transmigranten, dan moet Brussel daar hard tegen in gaan. In de VS zijn er ook steden die neen zeggen tegen Trump.”
Be.One is verder voorstander van een vereenvoudiging van Brussel om de slagkracht te verhogen. Geen fusie van de gemeenten – de lokale besturen staan dichter bij de bevolking, maar wel meer macht voor het Gewest. “Wij zijn voor een sterk Brussels Gewest,” zegt Abou Jahjah.
Tot slot wil Be.One ook over mobiliteit zijn zeg doen. De partij van Abou Jahjah ijvert voor gratis openbaar vervoer, gekoppeld aan stadstol voor Waalse en Vlaamse pendelaars. Vanhecke: "Ook andere partijen zijn voor gratis openbaar vervoer, maar zeggen er niet bij hoe ze het gaan financieren. Door stadstol in te voeren kan de maatregel budgetneutraal zijn."
Lees meer over: Brussel , Brussel Kiest 2019: Brussels parlement , Dyab Abou Jahjah , Brussels Parlement , be.One
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.