20190116 Beeldspraak BRUZZ ACTUA 1645 — © Photonews

| 1 oktober 1985: Louis Michel (PRL) en echtgenote.

Column

Beeldspraak: Michel

Michaël Bellon

19/01/2019

Elke week voorziet Michaël Bellon een oude persfoto van een nieuw onderschrift. Deze week: 1 oktober 1985: Louis Michel (PRL) en echtgenote.

Lees ook: Beeldspraak: vroedman

Misnoegden in het mismeesterde Congo dreigden er pas nog mee vader Michel een kopje kleiner te zullen maken, maar de zelfverklaarde Leopold II-fan kondigde eerder al aan dat hij dat in 2019 samen met al zijn (inter)nationale functies zal neerleggen. Dat wordt afkicken voor de 71-jarige, want ik herinner me nog goed de vermoeiende dag in oktober 1985 waarop ik Louis Michel een hele dag volgde.

Het was in de aanloop naar de verkiezingen waarin de PRL haar status als regeringspartij zou bestendigen. Deze foto is genomen omstreeks het uur waarop gewone werkmensen definitief naar huis gaan, en ook de jonge partijvoorzitter en burgemeester even van de Wetstraat terugkeerde naar zijn woonplaats in het Geldenaakse Jodoigne. Twee uur later moest hij al terug in Brussel zijn voor een verkiezingsbijeenkomst, maar dankzij zijn chauffeur kon hij werken tijdens de rit, en Michel stond er op zijn vrouw persoonlijk voor die meeting te gaan ophalen.

Al van ’s morgens hield de trotse Germanist - speciaal voor ons sprak hij die dag meer Nederlands dan Frans - onophoudelijk zijn kopje omhoog. Lopende zaken nam hij letterlijk, rustpauzes waren er niet. Daarom staat het moment waarop we zijn huis betraden me nog zo klaar voor ogen. In één vloeiende beweging stak de man met de twee voornamen de sleutel in het slot en draaide hij de voordeur open. De seconden in de traphal waren de eerste die dag waarin de stilte hoorbaar tegen de muren kon kaatsen. Michel zwaaide evengoed met zijn kop koffie in de hand de trap op om met twee treden per schrede naar boven te stormen, maar als hij die dag één gedachtetrein heeft laten passeren, moet het tijdens dat interval in de hal geweest zijn.

"Het cliché dat naast elke kopman een sterke vrouw stond dateert van die tijd, en Martine beantwoordde aan het ideaalbeeld van een liberale first lady"

Michaël Bellon, columnist bij BRUZZ

Dat hij nog telefoon zou krijgen van Jean Gol, die hij een uur eerder nochtans nog in levenden lijve had gesproken, had hij ongetwijfeld ingecalculeerd. Vandaag krijg je voortdurend telefoon van mensen die je net nog zag, maar de tijd van de PRL was ook nog die waarin een mens naar zijn telefoon moest lopen om te kunnen opnemen. Het constante getelefoneer tussen Michel en zijn mentor had dus echt wel iets obsessiefs, en was tekenend voor de drive van de late dertiger. Mocht hij op deze foto Chinees aan het bestellen geweest zijn, dan zou hij er ongeveer hetzelfde hebben uitgezien. Al is wat dit plaatje interessant maakt natuurlijk de tango van het kleine kopje.

Alleen al de hoorn van een telefoontoestel woog 35 jaar geleden enorm zwaar, en in zulke omstandigheden kwam het voor dat de echtgenote een handje toestak bij het hooghouden van het kopje. Het cliché dat naast elke kopman een sterke vrouw stond dateert van die tijd, en Martine beantwoordde aan het ideaalbeeld van een liberale first lady, van wie het voorkomen bovendien probleemloos compenseerde voor de schevedasdracht van haar man, en zijn bril die pas 35 jaar later min of meer hip zou worden.

Maar hier belandde het echtpaar in de onpraktische configuratie waarbij het alle vier de handen vol had. Het bijhorende gevoel even de controle kwijt te zijn is navoelbaar voor de kijker. Louis blijft zijn onverstoorbare zelve, maar Martine lijkt zich toch te realiseren dat ze voor de onvoorspelbare duur van hetzij het telefoongesprek, hetzij haar sigaret, vastzit aan deze koffietastango, en dus niet zal kunnen krabben waar het eventueel jeukt. Dat is een gekke en wat gênante situatie in het bijzijn van een fotograaf, maar bij het echtpaar Michel was de drang om het kopje hoog te houden nu eenmaal onstuitbaar. Dat zoon Charles, die toen tien was en nooit anders heeft geweten, uiteindelijk ook naar zijn tas koffie greep is uiteraard geen toeval.