Belgen zijn rare snuiters. Kondig een wet af en iedereen zal spontaan alles in het werk stellen om die te omzeilen, te ondergraven, te overbruggen of tegen te werken.
Culinair ontdekt: Soedan
Lees ook: Culinair Ontdekt: Panharing
Een voorbeeld? Mijn moeder vertelt hoe ze in 1942 in Brussel kinderen zag met een gele ster op hun kleren. “Dat zijn Joden,” leerde mijn grootmoeder haar. Nu had zij nog nooit van Joden gehoord. Niemand trouwens. Alleen in Antwerpen waren die een vrij opzichtige verschijning, maar in Brussel (en er leven hier minstens tweemaal zoveel Joden als in Antwerpen) waren dat gewoon onopvallende burgers. Iedere man droeg in die tijd een hoed. Alleen van de kansel in de kerk werd herhaald dat Joden de schuld droegen voor het kruisigen van Christus.
Dus haatte iedereen de Joden, dat hadden ze geleerd van de pastoor. Zelfs al hadden ze nog nooit een Jood ontmoet. Maar toen kwam de oorlog en werden de Joden vervolgd door de bezetter. En wat deden de Belgen? Massaal haalden ze Joden in huis. Nonnenscholen zaten vol verborgen kinderen, boeren haalden ‘neefjes’ en ‘nichtjes’ naar het platteland ver van het oorlogsgevaar, families werden op de vlucht gezet naar een veilig buitenland. Alleen al om Den Duits te koeioneren, niet noodzakelijk uit sympathie voor de Israëlieten.
Vandaag is het de beurt aan de Soedanezen. We kennen ze niet, ze hebben ons niets misdaan en zelf willen ze hier zo snel mogelijk weg. Maar niet terug, zoveel is zeker. Veel mensen nemen Soedanezen in huis om hen te behoeden voor groter onheil. En dan vraag ik mij af: wat geef je die mannen te eten? Hier moet ik mijn steentje bijdragen.
"Veel mensen nemen Soedanezen in huis. En dan vraag ik mij af: wat geef je hen te eten?"
Van die kanten van de wereld is de okra afkomstig, en een van de weinige groentesoorten die wij te danken hebben aan Afrika. Men vermoedt dat hij ontdekt werd in de hooglanden van Ethiopië en Soedan. Okra (gombo) is een zeer originele groente. Als lid van de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae) bevat hij slijmstoffen die soepen en sausen een beetje doen dikken. Een nieuwe beleving voor ons westerlingen. Okra’s zijn nu vaak vers te krijgen in Afrikaanse winkels, maar ook in blik bij de Turk (daar heten ze bamya).
Sesamzaad komt ook uit Noordoost-Afrika, waar het ooit de rijkdom uitmaakte van koning (of war lord) Ali Baba, echt waar! Deze olierijke zaadjes hebben een bijzonder fijn aroma, zeker als je ze eerst even toast in een droge pan. Strooi ze over alles wat lekker is: vlees, kaas of sla. De olie van de sesam is heerlijk om in te bakken.
Maar helemaal verslavend is foel. Dat is een gekruide puree van (rijpe) tuinbonen. De oude Egyptenaren bouwden er hun piramiden mee en Egypte is gewoon een land dat stroomafwaarts ligt van Soedan.
Laat een halve kilo droge, gedroogde tuinbonen, fèves de marais, dubbel gedopt (ze zijn op die manier te koop) een nacht weken in water. Giet en spoel af en doe ze in een stenen pot met vers water, waarin de bonen een vingerkootje onder staan. Doe er een theelepel gemalen komijn bij, vier tot zes geperste teentjes knoflook en ruim wat zwarte peper en een beetje chilipoeder. Zet de pot in de oven bij een temperatuur van 150 °C gedurende ongeveer drie uur, tot de bonen zacht zijn en het kookwater ingedikt. Eventueel wat zout toevoegen. Boven op het gasvuur kan het uiteraard ook. Het resultaat kun je nu makkelijk prakken tot een groenachtige puree.
Meng daar (warme) gehakte hardgekookte eieren, gehakte tomaten, citroensap, olijfolie en gesneden rode poivrons door. Foel kan ook koud worden opgediend als mezze. Geef er pitabrood bij. Smakelijk!
Culinair Ontdekt met Nick Trachet
Lees meer over: Brussel , Column , Culinair Ontdekt met Nick Trachet , Foel , culinair
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.