Kent u deze discussie? Ergens in een restaurant:
Klant: “Graag ook een fles spuitwater”
Garçon, breeduit glimlachend: “S.Pellegrino?”
Klant: “Neen, liever een Belgisch water”
Garçon, beteuterd: “We hebben alleen S.Pellegrino”
Water is in een restaurant gewoon water, als het maar betaald wordt. Waarom is er geen keuze? En vooral: wat is er zo geweldig aan S.Pellegrino dat alles ervoor moet wijken? En is dat niet een beetje vreemd, die monopolisering van restaurantwater in Brussel door één enkel buitenlands watermerk? Soms is het een ander etiket: Aqua Panna. Dat lijkt een alternatief, maar waarom moet men in België, spuitwaterland, Italiaans water drinken waar niets beter mee is dan met het onze?
Wat is dat eigenlijk, S.Pellegrino? Een kleine veertig jaar geleden op rugzaktocht, maakten wij ons vrolijk over Italiaans spuitwater. In welk dorp je ook kwam, overal had je ander spuitwater, meestal genoemd naar een lokale heilige, dat in flessen kwam met daarop een ongehoorde chemische uitleg over wat er allemaal in dat water zat. Een of andere professor van een universiteit ondertekende hoeveel uranium, strontium en andere leuke stofjes het water zo bijzonder maakte. Als de Italianen al onder de indruk waren, wij niet. Enkele decennia later waren al die merkjes verdwenen, er bleven er nog maar een handvol over, hoe kan dat?
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.