Het allermooiste aan de Olympische Spelen? Sporters die zich jarenlang opofferingen getroosten om zichzelf op dat ene moment van de waarheid onder zware druk te overtreffen. Enkele Belgische medaillewinnaars in Rio bezorgden me dan ook tranen in de ogen.
Estafette: Tarzans tour de force
Daar hadden de 20.000 toeschouwers op zondag 23 mei 1948 in het Heizelstadion ook last van, toen een kleine Belgische bokser zichzelf overtrof. Cyriel Delannoit, bijgenaamd Tarzan, is op dat moment 22 jaar. Hij is een van de twaalf telgen van een arbeidersgezin uit Geraardsbergen.
Delannoit neemt het in het Europees Kampioenschap der Lichtgewichten op tegen de grote Franse kampioen Marcel Cerdan – de Muhammed Ali van zijn tijd, zeg maar. Eén cijfer zegt genoeg: zijn vorige 104 wedstrijden heeft Cerdan allemaal gewonnen.
De gezaghebbende krant Sportwereld vat de krachtsverhoudingen op voorhand als volgt samen: “Wat wij vooral vrezen voor onze jeugdige belofte is een knock-out. Het is geen oneer op deze manier door Cerdan overwonnen te worden, echter wel een gevaar om hem, al is het maar tijdelijk, in zijn opgang te stuiten.”
Als Delannoit de Franse bokskampioen wil verschalken, zal hij met andere woorden behendig moeten zijn en gebruik moeten maken van de openingen die Cerdan zo nu en dan laat. Hij zal het gepaste ogenblik moeten afwachten om een plotselinge inval te wagen – uiteraard met het risico om op een counter te lopen van de tien jaar oudere Fransman.
De bokswedstrijd is in heel België een onderwerp van gesprek. In Brussel kan je kaartjes kopen in Sportsman Bourse in de Ortsstraat en in het Café des Artistes in de Onderwijsstraat. Maar ook in Luik, Antwerpen, Geraardsbergen, Charleroi, Doornik, Gent en enkele andere steden gaan er tickets over de toonbank.
Het wordt een drukke sportnamiddag in het Heizelstadion. Om 16 uur vinden de eerste bokswedstrijden plaats, een uur later komt de laatste rit van de Ronde van België in het stadion aan. De rit tussen Charleroi en Brussel wordt gewonnen door André Declerck, de Antwerpse volksheld Stan Ockers is de eindwinnaar van de wielerwedstrijd. Maar de meeste mensen in het stadion zijn toch gekomen voor de wedstrijd tussen de jonge Belg en de ervaren Fransman.
Delannoit is niet onder de indruk van de gebeurtenissen en gaat furieus van start. In de eerste van vijftien ronden treft hij Cerdan meteen met een uppercut en een linkse in de maag. Een ronde later probeert Delannoit enkele korte hoekslagen, maar incasseert hij ook een eerste uppercut.
Het eerste deel van de wedstrijd is duidelijk in het voordeel van de dappere Belg. In de tiende ronde geeft Cerdan zelfs een vermoeide indruk, maar dan maakt hij zich op voor een slotoffensief. Met enkele hoekslagen in de elfde ronde treft hij Tarzan voortdurend. Delannoit schuddebolt en zwijmelt in de koorden. Even lijkt de kamp voorbij, maar de Belg weet toch rechtop te blijven. In de laatste ronden staat Delannoit opnieuw iets steviger in de schoenen, maar tot echt gelukte slagen komt het niet meer.
De wedstrijd wordt op punten beslecht. De neutrale toeschouwers denken dat Cerdan het nipt zal halen, maar Delannoit wordt ietwat verrassend aangeduid als winnaar. Het zal de toeschouwers worst wezen. Sportwereld schrijft daags nadien: “De zegepraal was niet verdiend, maar zij was niettemin schitterend en zodanig onverhoopt, dat wij ze mogen beschouwen als de mooiste overwinning die een Belgische bokser ooit haalde.”
Delannoit mag op bezoek in het Brusselse stadhuis bij burgemeester Joseph Vandemeulebroek, net als Churchill, Eisenhower, Montgomery en De Gaulle enkele jaren eerder. Ook in Geraardsbergen wordt Delannoit als een ware held ontvangen. Het volksbal duurt tot in de vroege uurtjes.
Enkele maanden later, op 10 juli, vecht Delannoit opnieuw tegen Cerdan, ditmaal in een volgelopen Sportpaleis in Schaarbeek. Tarzan is deze keer duidelijk de betere, maar Cerdan krijgt zijn revanche en wint op punten. In november herovert Delannoit de Europese titel na een overwinning tegen de Nederlander Luc Van Dam, een jaar later is hij de titel alweer kwijt aan een Italiaan. Het laatste grootste wapenfeit uit Delannoits carrière is een kamp tegen wereldkampioen Sugar Ray Robinson in 1951 in Turijn. Na drie rondes gooit Tarzan de handdoek in de ring.
Delannoit woont nog twintig jaar in Brussel tot hij eind jaren 1970 volledig berooid naar Geraardsbergen terugkeert. Hij overlijdt er in 1998 aan een slepende ziekte.
Toch zal Tarzan vooral herinnerd worden om zijn prestatie op 23 mei 1948, de dag waarop hij even boven zichzelf uitsteeg.
Journalist Ken Lambeets houdt van literatuur en van echte sporten
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.