Ik was op deze plek al een paar keer diep tevreden geweest, maar deze keer nog dieper. De tweelingtuinwijken Logis & Floréal zijn een wonderlijke kosmos die je haast zouden verzoenen met de stedenbouwkundige wanorde elders in de rommelige regio. Al bijna een eeuw geleden verenigde dit olijke duo het beste van de sociale woningbouw uit onze noordelijke buurlanden. Zo veroudert het keurige, gemengd Nederlands-Engelse echtpaar in stijl in de hoofdstad van Koterije.
© Jurgen Walschot
| De tuinwijken Logis en Floreal in Watermaal-Bosvoorde.
Lees ook: Laptopia: Het kanaal
Logis is net iets ouder. Hij is herkenbaar aan de groene kleur waarin de raamchassis, deuren en brievenbussen uitgevoerd zijn, en aan de straatnamen die samen een Europese vogelgids vormen. Floréal koos als steunkleur dan weer een gedurfd, maar vrolijk stemmend geel. Zij is een encyclopedie van plantennamen. Het hoeft geen betoog dat al die planten en dieren van de straatnamen ook in het straatbeeld voorkomen. Van de nigellen en de gloxinia tot de wielewaal en de gaai. De biosfeer is opperbest. Kraaien en katten paraderen nog zelfverzekerder dan elders - wellicht omdat ze hier als volwaardige bewoners worden aangezien. Tijdens mijn korte verblijf word ik ook vriendelijk gedag gezegd door loslopende hulststruiken en verschoten hortensia’s, zie ik hoe een camelia halverwege een late poging om nog een extra bloeibeurt te forceren toch in zijn winterslaap is gesukkeld, en profiteert een hevige vuurdoorn van de zaak om wat aandacht op te eisen.
De bouw van de twee wijken was niet zomaar een klein experiment. Ze zijn uitgestrekt genoeg om er net niet in te kunnen verdwalen. Al kan je met al die grillige hoogteverschillen, trapjes en stratenpatronen wel lekker doen alsof. Vind je de uitgang van de ene wijk, dan sta je pas aan het begin van de andere. Het gaat van groen naar geel als in een levensgroot gezelschapsspel.
"De verschillende tinten geel en groen in de tuinwijken zullen na al die tijd inderdaad zo rond de vijftig draaien"
En ‘s nachts als het heeft gesneeuwd, hoor ik u vragen? Dat is wat over the top - in casu de Anton Pieck. Omdat de witte puntdakjes er dan een kabouterdorp van maken. Terwijl het wel degelijk mensen zijn die hier wonen. Mensen die passen bij hun huisjes weliswaar. Mensen die verwant zijn met de huismus. Mensen die ermee kunnen leven dat de trappartij het gros van hun leefruimte opeist. Mensen voor wie het volstouwen en het decoreren van hun woonst in één beweging kan. Artistiekelingen, oudere mensen, arbeiders met gezond verstand en een hekel aan kitsch. Mensen die bescheidenheid en gelijkvormigheid van hun vastgoed niet zien als een beperking van hun ego. Ik zou de verkiezingsuitslagen weleens willen uitgesplitst zien voor deze wijk. De zuurpruim in Floréal en de pestvogel in Logis halen beslist geen meerderheid.
© Bart Dewaele
| De tuinwijk Floréal.
De wijken zijn door bescherming van hogerhand behoorlijk intact gebleven, al valt er links en rechts wel wat verval te noteren. Er zitten barsten in de gestuukte gevels. Er bladdert hier en daar wat verf af.
En de verschillende tinten geel en groen zullen na al die tijd inderdaad zo rond de vijftig draaien.
Sommige huisjes zijn beter onderhouden dan vele andere, maar het lijkt er niet op dat er veel werd opgekocht en platgedesigned. De witte huisnummers op blauw email hebben nog hun oude typografie.
De doorsteekpaadjes in het doolhof blijven hobbelig. De aflopende achtertuintjes staan vol grasmachines, barbecues en fietsen waar binnen geen bergplaats voor is. Heel natuurlijk en organisch.
De twee oudjes zien er goed uit in alle omstandigheden. ’s Middags in de zomer, wanneer iedereen buiten zit. ‘s Avonds in de winter, wanneer de schemerlampjes achter de dwarslatjes van de raampjes schijnen. Maar ook ‘s ochtends op een doordeweekse doorweekte dag als deze, wanneer het mistgordijn blijft haperen, het mostapijt nog moet worden uitgewrongen, en het gazon zich zo hard
uitschudt dat de schors van de Japanse kerselaar ervan glanst, en aan de lege waslijnen plots druppels te drogen hangen
Laptopia
Elke week scant Michaël Bellon met zijn laptop een plek in Brussel die tot de verbeelding spreekt, en geeft hij aan wat er eventueel nog aan kan verbeteren.
De Ronde: Watermaal-Bosvoorde
Een jaar voor de gemeenteraadsverkiezingen, slaat BRUZZ zijn tenten op in de negentien gemeenten. Dit is de gemeente WATERMAAL-BOSVOORDE.
Lees meer over: Watermaal-Bosvoorde , Column , Laptopia , De Ronde: Watermaal-Bosvoorde
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.