ING-hoofdzetel op bewaarlijst van Brussels erfgoed

De Brusselse regering heeft donderdag op initiatief van staatssecretaris voor Erfgoed Pascal Smet (one.Brussels) de ING-hoofdzetel in de Marnixlaan op de bewaarlijst van het Brussels erfgoed geplaatst. Gordon Bunshaft ontwierp het gebouw in de jaren '50. Het deed eerst dienst als hoofdzetel van de BBL en werd later overgenomen door ING.

"Na de Royale Belge en het CBR gebouw beschermen we met het prachtige ING-gebouw opnieuw een emblematisch modern gebouw. Het werd ontworpen door de prestigieuze architect Gordon Bunshaft. Het een mooi voorbeeld van de internationale stijl, door de zuiverheid van de lijnen, de schoonheid van de gladde materialen en de gestroomlijnde ruimtes. Maar de ontwerper vond ook inspiratie in de klassieke architectuur", licht Pascal Smet de beslissing toe.

"Door dit emblematische gebouw op onze bewaarlijst te zetten beschermen we het, maar zetten we ook de deur open voor de voorziene renovatie van het gebouw. Tijdens dit proces zullen we trouwens ook de oefening maken voor de omliggende publieke ruimte, in overleg met de gemeentes. We gaan de plaats van de auto hier drastisch terugdringen en de ruimte er teruggeven aan de mensen", aldus Smet.

De ING-hoofdzetel werd gebouwd op de site van het voormalige herenhuis van de familie Lambert (1885), op de hoek van de Marnixlaan en de Kunstlaan (voormalig neoklassiek herenhuis van de Markies d'Ennetières, 1885). Na de brand in het herenhuis in 1956, besliste de toen 25-jarige Léon Lambert om wegens de groeiende bankactiviteiten de aangrenzende percelen te kopen om een nieuwe bankzetel te bouwen. Het perceel van het project wordt afgebakend door de Troonstraat, de Esplanadestraat en de Egmontstraat, op de binnenring.

Samenhang met klassieke architectuur

Léon Lambert nam contact op met het bureau Skidmore Owings & Merrill (SOM) en zijn architect Gordon Bunshaft om het project te ontwikkelen. Bunshaft streefde naar een samenhang met de klassieke architectuur van de directe omgeving en rekening houdend met de architecturale geschiedenis van Brussel.

De bescherming slaat op de gevels en daken van Marnixvleugels I, II en III. Voorts gaat het om de volgende elementen: voor Marnixvleugel I (1962) de oorspronkelijke materiële elementen of de elementen die teruggaan tot het ontwerp en de verwezenlijking van de voormalige hoofdzetel van de Bank Lambert (met inbegrip van de oorspronkelijke decor- en meubelelementen die er integrerend deel van uitmaken); voor Marnixvleugels II en II (1992) de binnenstructuur (alle elementen die deel uitmaken van het plan van het gebouw of die dat plan samenstellen, zoals de muren, vloeren en trappen); en voor de omgeving van Marnixvleugels I, II en III, de omliggende circulatieruimtes, met inbegrip van de esplanade die volledig langs Marnixvleugel I loopt en de binnenkoeren die haar van Marnixvleugels II en III scheiden.