Een Daniel Auteuil op zijn best speelt een uitgebluste zestiger met een hekel aan nieuwe technologieën. De stakker is zo lusteloos dat zijn vrouw, een Fanny Ardant op haar best, hem opgeeft. De onverhoopte reanimatie komt er via een bedrijf dat steenrijke klanten de kans biedt om in een historische periode naar keuze te duiken. Vermoeide Victor kiest voor Hitlers noch Marie Antoinettes tijd, maar voor die week in de jaren 1970 toen hij zijn vrouw leerde kennen. De overdosis nostalgie verricht wonderen en hij wordt verliefd op de actrice die zijn jonge vrouw neerzet. Zij is tevens de ex van de baas van het Westworld-achtige bedrijf.
Kan u nog volgen? La belle époque is een tikje megalomaan, maar de soufflé zakt niet in. Enkele grappen zijn aan de goedkope kant en de cynici in je omgeving halen hun neus misschien op voor de hartverwarmende gloed en de vloed van oprechte emoties. Maar regisseur en scenarist Nicolas Bedos houdt alle ballen als een ervaren jongleur in de lucht en weet ook wel dat de vroeger in “vroeger was alles beter” ooit op vandaag zal slaan. Een Franse crowd-pleaser met toekomst.
Review
La belle époque is een Franse crowd-pleaser
Lees meer over: Film , Nicolas Bedos , review
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.