'Metronom': durf niet te dansen op The Doors

In Metronom van Alexandru Belc krijgen scholieren de staatsveiligheid achter zich aan. Hun misdrijf? Naar de radio luisteren en dansen op The Doors. Bijna niet te geloven, maar waar gebeurd.

Het heeft wat van een broodjeaapverhaal, maar filmregisseur Alexandru Belc baseerde het scenario voor zijn eerste fictiefilm op gearchiveerde dossiers van de Securitate. Met die gehate geheime politie onderdrukte de communistische dictator Nicolae Ceauşescu jarenlang de Roemeense bevolking.

Begin jaren 1970 komen enkele laatstejaars van de middelbare school op een appartement samen om wat te chillen. Ze wagen het om naar Radio Free Europe te luisteren en een zedig dansje te plaatsen op 'Light my fire' van The Doors. Die wilde uitspatting eindigt in de kantoren van de Securitate die met listen, geweld en intimidatie de bagatel uitvlooit alsof het een staatszaak is.

Op het Filmfestival van Cannes won Belc in de nevencompetitie Un Certain Regard de prijs voor beste regie met zijn vintage reconstructie van de jaren van extreem benauwende onvrijheid. De jonge acteurs doen het stuk voor stuk uitstekend.

Het contrast tussen de kille brutaliteit van het regime en de sensuele zachtheid van de jongeren wordt knap uitgespeeld. En er is een evenwicht tussen de zwaarte van het onderwerp (vrijheid en repressie) en de lichtvoetige tederheid van een coming-of-agefilm over jongeren die the night niet on fire mogen zetten, hoe uitnodigend Jim Morrisons "come on, baby" ook moge zijn.

Metronom loopt vanaf vandaag in de zalen