The woman king: net niet groots

Geen woeste mannen maar West-Afrikaanse vrouwen hakken de vijand in de pan in The woman king. Het actie-epos is losjes geïnspireerd op de geschiedenis van het Dahomey-koninkrijk en stuurt een beproefd genre een nieuwe richting uit.

Nog vier weken en de Dora Milaje kunnen opnieuw bewonderd in Black Panther: Wakanda forever, een vervolg op Marvels baanbrekende superheldenfilm Black Panther. Deze sensationele Afrikaanse soldates zijn niet volledig aan de fantasie ontsproten. Ze zijn gebaseerd op de Ahosi. Tot 130 jaar geleden beschermde dit geduchte vrouwenleger het Koninkrijk van Dahomey, een deel van het huidige Benin.

Hun krijgskunst, geschiedenis en cultuur vormen nu de basis voor een historisch actie-epos in het zog van kleppers als Braveheart, Gladiator of Spartacus. Niet Mel Gibson gaat dit keer heldhaftig voorop in de strijd, maar Viola Davis. De actrice uit Ma Rainey's black bottom en Suicide squad transformeerde zichzelf in een even stoere als sterke en sluwe legeraanvoerder en maakt een grote kans op een vijfde Oscar-nominatie.

De koning van Dahomey (John Boyega uit Star Wars) rekent op haar vrouwenleger om het alsmaar agressievere Oyo-rijk te verslaan. Zelf zou ze ook graag een einde maken aan de lucratieve gewoonte om krijgsgevangen aan slavenhandelaars te verkopen.

Getelefoneerde scènes, overbodige flashbacks en een melige romantische verhaallijn houden het ambitieuze The woman king tegen groots te zijn. Maar de gevechten zijn pittig en ruiken naar bloed en zweet. Decors, cultuur en personages zijn uniek. Een oud en beproefd genre wordt met succes een nieuwe richting uitgestuurd.

The woman king speelt vanaf vandaag in de zalen