Optimisme staat centraal in het nieuwe seizoen van De Munt

Onder de noemer Still De Munt/Still opera heeft De Munt zijn nieuwe seizoen voorgesteld. Vanaf september wil het Brusselse operahuis weer voor een levend publiek spelen.

De Munt-directeur-intendant Peter De Caluwe toonde het voorbije jaar een enorme weerbaarheid en strijdlust om zijn huis draaiende te houden, ondanks alle afgelastingen, verplaatsingen en herwerkingen conform steeds weer nieuwe maatregelen. Maar dankzij zijn doorzettingsvermogen en dat van zijn ploeg staat het operahuis er weer.

Het nieuwe seizoen van De Munt wordt dat van de wederopstanding. Uiteraard zal die er nog altijd wat anders uitzien dan voorheen, maar toch hoopt het huis vanaf september tien maanden lang live opera te mogen serveren. Met een programma dat blaakt van optimisme en positivisme.

De Munt trekt daarvoor de kaart van bekend repertoire: Carmen, Norma, Lulu en het Requiem van Mozart. Stukken met een onnoemelijke emotionele kracht, een cruciaal onderdeel van de belevenis die we volgens De Caluwe te lang hebben moeten missen.

Stukken die tegelijk het vergrootglas op onze samenleving leggen. “Maandenlang zijn alle politieke en maatschappelijke thema’s die kunst in normale omstandigheden dient aan te kaarten, ondergesneeuwd in een onophoudelijke stroom aan Covid 19-prioriteiten,” zegt De Caluwe. “Nu kunnen we eindelijk opnieuw onze artistieke missie oppikken en door middel van opera vraagtekens plaatsen bij de wereld die ons omringt.”

Zo ontpopt Les Huguenots van Olivier Py zich tot een pleidooi voor meer tolerantie, en puurde de Poolse regisseur Krzysztof Warlikowski uit Bergs opera Lulu een confronterend verhaal over emancipatie en het overschrijden van grenzen. Ook in Carmen staat een zelfverzekerde en vrijgevochten jonge vrouw centraal.

De Munt pakt uiteraard uit met eigen creaties. Enkele stukken die in het vorige seizoen niet konden worden uitgevoerd, zullen nu eindelijk landen. The time of our singing van de Brusselse componist Kris Defoort, een “rollercoaster tussen jazz, hiphop en klassiek” naar een roman van Richard Powers, sluit aan bij een door Black Lives Matter wakker geschudde wereld. En dan zijn er nog de twee concertante opera’s, De kinderen der zee en Parsifal, onder leiding van Alain Altinoglu, die zich ook aan Il trittico van Puccini waagt.

Daarnaast zet De Munt in op dansvoorstellingen, in samenwerking met de KVS en het Théâtre National, originele liedavonden, intieme kamermuziekconcerten en een ‘historische’ concertreeks van zijn symfonieorkest, dat in 2022 zijn tweehonderdvijftigste verjaardag viert.

“Al te lang was cultuur geen prioriteit in het beleid, maar wel in de behoefte,” besluit De Caluwe. “Die leemte moeten we nu met overtuiging weer opvullen.”