Jaaroverzicht: De val van de Dansaertbuurt als ontwerperswijk

No Cos. Met deze slogan voerden de ontwerpersboetieks van de Dansaertstraat in april strijd tegen de komst van de Zweedse keten Cos naar de buurt. Met succes. Maar volgens ontwerpster en activiste Rachida Aziz kwam de actie te laat. “De Dansaertstraat als lokale ontwerperswijk is kapot.”

Het verzet tegen Cos werd geleid door Sonja Noël van Stijl. Zij zag het niet zitten om een Zweedse keten met pseudo-designkledij als buur te krijgen. In dat pand zat tot voor enkele maanden het sympathieke restaurantje Au Fond. Niet alleen Au Fond, maar ook de zaak van feestjurkenontwerpster Johanne Riss op de Nieuwe Graanmarkt moest wijken voor het geplande project. De nieuwe eigenaar wilde immers beide winkelpanden samenvoegen zodat er plek zou zijn voor één grote Cos.

Au Fond en Riss zijn moeten gaan, maar toch haalden Noël&co hun slag thuis: Stad Brussel wil niet dat de panden samengevoegd worden.

Rachida Aziz, die wat meer achteraan in de Dansaertstraat een eigen ontwerperszaak had die ze intussen heeft omgevormd tot cultuurcafé, zag de actie met lede ogen aan. “Het verzet kwam te laat. De Dansaertstraat is overgenomen door internationale ketens. Je vindt er nog lokale designers maar minder dan vroeger. Het is sterk aan het afbrokkelen, ook door de hoge huren en speculatie en door de crisis.”

U hebt uw zaak begin dit jaar gesloten wegens niet rendabel en omgevormd tot cultuurcafé Le Space. Draait dat wel?
Rachida Aziz: “Voor een cultuurcafé is de straat perfect. Waar ik zit, is er veel passage, maar niet van mensen die op zoek zijn naar kleding.”

Mist u de modewereld?
Aziz: “Ik ontwerp nog - het is mijn passie - maar veel minder. Ik heb intussen begrepen dat je alleen maar winstgevend kan zijn als je grootschalig produceert en daarvoor zijn grote investeringen nodig. In het verleden eisten potentiële financiers echter altijd dat ik toegevingen zou doen wat betreft ethiek en dat wil ik niet.”

Hoe ziet u de toekomst van de Dansaertstraat?
Aziz: “De Dansaertstraat is een microcosmos, het is een goed voorbeeld van de superdiverse samenleving. Maar als modestraat is het gedaan. Design en modeontwerp raken op de achtergrond. Ik voel het niet meer leven. In de plaats komen kunst en cultuur, daarom doen Le Space en ook het artiestencafé Bravo het goed.”

Is er elders in Brussel dan een plek waar de designers gaan samenzitten?
Aziz: “Neen, er is geen andere designerswijk. Alle winkelbuurten in Brussel worden gedomineerd door internationale ketens. Ik ga zelf graag op zoek naar unieke stukken, maar daarvoor trek ik tegenwoordig naar andere steden.”