Van alle sequels en remakes die de voorbije veertig jaar zijn gemaakt, staat Halloween van David Gordon Green het dichtst bij de oorspronkelijke slasher van John Carpenter.
De opgejaagde, naïeve scream queen van weleer is een verbitterde oma die zich tot de tanden heeft bewapend en uitkijkt naar de kans om definitief met haar kwelduivel af te rekenen.
Seriemoordenaars Jigsaw, Ghostface, Freddy Krueger en Jason Voorhees hebben ook hun best gedaan, maar er kan er maar één de eerste zijn en dat is Michael Myers. De gemaskerde psychiatrische patiënt die geen woord zegt, plantte in 1978 voor het eerst zijn mes in onschuldige Halloween-vierders.
Alleen babysitter Laurie Strode (Jamie Lee Curtis) wist toen te ontsnappen. Het publiek was laaiend enthousiast en Halloween trok een nieuw genre op gang: de slasher.
Nummer tien
Veertig jaar later hijgt de tiende sequel (of remake) in onze nek. Hij negeert de negen voorgangers en daar valt iets voor te zeggen. Al die vervolgen leverden slechts een handvol sterke scènes op en veel gefrons.
Nummer tien moet ook zijn meerdere erkennen in John Carpenters origineel, maar staart zich niet blind op de figuur van Michael Myers en heeft ook aandacht voor de andere troeven van het origineel: de vernuftige opbouw, de spaarzame, efficiënte vertelling, het technische meesterschap en Carpenters ijzingwekkende synthesizerscore.
Jamie Lee Scream Queen
Indieregisseur David Gordon Green probeert iets soortgelijks en kreeg muziek van de familie Carpenter. Hij profiteert ook maximaal van de terugkeer van Jamie Lee Curtis als Laurie Strode. De opgejaagde, naïeve scream queen van weleer is een verbitterde oma die zich tot de tanden heeft bewapend en uitkijkt naar de kans om definitief met haar kwelduivel af te rekenen.
Kanonnenvlees
Anno 2018 bijten slachtoffers van gemene mannen van zich af. Tijdens een overplaatsing ontsnapt Myers, het is toevallig Halloween en voor je het weet steekt hij weer lustig feestvierders, journalisten en zowel babysitters als hun geile vriendjes neer.
Het jonge grut is niet meer dan kanonnenvlees, de figuur van Dr. Sartain is een karikatuur en je schuifelt nooit helemaal naar het puntje van je stoel, maar het is verdacht ontroerend om eindelijk terug in Haddonfield te zijn zonder dat dat verkeerd aanvoelt.
Lees meer over: Brussel , Film , Halloween , Jamie lee curtis , michael meyers , david gordon green , horror , slasher , Film van de week
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.