Elke week scant Michaël Bellon met zijn laptop een plek in Brussel die tot de verbeelding spreekt, en geeft hij aan wat er eventueel nog aan kan verbeteren. Deze week opent hij zijn laptop in Schaarbeek, aan Brico Meiser.
Laptopia: Brico Meiser
Lees ook: Laptopia: Het kanaal
LEUVENSESTEENWEG 467, SCHAARBEEK, MAANDAG 7 SEPTEMBER, 10 UUR
Als je binnen twee jaar alles wat recent verbouwd is in de wijk rond het Meiserplein terug uit elkaar haalt, de verf weer van de gyprocplaten krabt, de leidingen ontstopt, de balkjes bijschaaft, de douchegordijnen terug opvouwt, de nagels recht klopt en hergroepeert, en dat alles maniakaal sorteert, in dozen stopt, en rangschikt op rekken die je in lange rijen naast elkaar plaatst op een groen geschilderde betonnen vloer onder een dak met tl-verlichting, dan krijg je ongeveer de Brico aan de Leuvensesteenweg anno nu terug.
Dat bedacht ik toen ik nog eens tussen rayons van deze doe-het-zelfketen wandelde, ettelijke jaren na mijn laatste verbouwingen, en dit keer dus volledig vrijblijvend en zonder enige koopintentie. Dat zou heilzaam kunnen zijn, dacht ik, aangezien geluk begint bij het afschudden van miserie uit het verleden. Mijn verbouwingen waren dan wel geen fiasco, ze hebben me destijds toch bijna uit evenwicht gebracht. En dan beperkte het doe-het-zelfgedeelte zich in mijn geval nog tot het inkopen van wat bouwingrediënten - op basis van het Poolse recept dat met de uitgehakte punt van een dik potlood onleesbaar op het geribbelde kartonnetje van een in één keer door de voorschrijvende werkman opgevreten pak Cent Wafers was gekrabbeld. Door op eigen kracht cementfinisher en betokontakt in te slaan hoopte ik wat te besparen, en als bouwheer wat sympathie te verwerven bij de onverschillige Oost-Europese bouwvakkers. Dwaze, ijdele hoop was dat. Wat ik wel overhield aan de tripjes naar Brico waren vertroebelde relaties met hun personeel, faalangst als ik me weer eens blindstaarde op overaanbod van formaten en hoeveelheden in een rayon, en woedeuitbarstingen als thuis bleek dat ik weer iets was vergeten en terug moest.
Terugkeren naar mijn eigen filiaal lag nog wat gevoelig, dus koos ik voor Schaarbeek. Ik was klaar voor alle negatieve gevoelens die me door de groene klapdeuren zouden toewaaien, maar ik werd juist weer geconfronteerd met de vergeten geur van Batibouwbeloften, en een uitzicht op de interieuroplossingen en domestieke doorbraken die een einde maken aan alle huiselijke irritaties. Ze lagen daar in de vorm van polyvalente hamers, rollen isolatie, en geruststellend brede assortimenten hoekprofielen, draadkrammen en sleufschroefduimen. De gave, veelkleurige dekseltjes van de verfpotten waren onweerstaanbaar. Ik betastte voorzichtig de strakke zakken meststof, de olijke tuinkabouters en de bloembakken met ingebouwde vogelkastjes.
Na een poosje zette ik me compleet zen op een van de genummerde groene trapladdertjes om alles te noteren. Ik merkte trouwens op dat ik als casual bezoeker totaal niet uit de toon viel. Vaklui met besmeurde broeken waren in de minderheid. Ik zag vooral oudere dametjes en heren op zoek naar een kleinigheid waarmee ze hun woonst verder op punt konden stellen. Een van hen deed een gezellige babbel met de caissière. Door de luidsprekers klonk niet meer het nodeloos gecompliceerde ‘Brico helpt u alles te verwezenlijken’, maar het makkelijk behapbare ‘Brico maakt alles mogelijk’.
WAT ZOUDEN WE HIER NOG AAN KUNNEN VERBETEREN? Ik zou de doe-het-zelfzaak nog gezelliger maken. De tl-verlichting en de betonnen vloer zijn gemiste kansen. Ik zie Brico als een conceptstore - een belevingscentrum waar de verschillende afdelingen (hout, verlichting, sanitair of tuin) zijn uitgewerkt tot aparte biotopen met een atmosfeer. Ik stel me een loungeruimte voor waar je kan overleggen met de huisarchitect, en met gelukkige mensen die hun verbouwing achter de rug hebben en jou kunnen vertellen of jij er ook klaar voor bent. Er is een digitale hoek die de klant via Skype of Facetime in verbinding brengt met de vaklui op het thuisfront, om nog even kort te sluiten of de gekozen vijzen wel de juiste zijn. Er is een shop waar je tweeliterflessen cola, ingemaakte augurken en pakken Cent Wafers kan kopen, een ontspanningsruimte met fitnesstoestellen en sportwedstrijden op groot scherm. En eens de utopie van de complete deeleconomie gerealiseerd is, maken we zelf onze Brico’s. We brengen alle gereedschap en restjes materiaal uit onze garages en kelders samen tot creatieve bouwkernen vanwaaruit we samen de hele stad renoveren.
Laptopia
Lees meer over: Schaarbeek , Cultuurnieuws , Laptopia
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.