In Vlaanderen zagen we het al eerder, maar nu begint ook de Brusselaar zich te roeren. Op twee fronten. Hij heeft het gehad met het aantal verkeersdoden én met de vuile lucht. Kop van Jut is koning auto.
© PhotoNews
Edito: Koning Auto versus de vrijheid van de stadsbewoner
© Saskia Vanderstichele
| Steven Van Garsse, chef BRUZZ magazine.
Een Schaarbeekse actiegroep die ijvert voor nul doden in het verkeer, lijkt uitbreiding te krijgen in andere Brusselse gemeenten. Vijfentwintig scholen sluiten zich dan weer aan bij het eerdere protest van de lagere school Maria Boodschap tegen de slechte luchtkwaliteit. Kinderen die op straat komen voor gezonde lucht, daar kan geen politicus ongevoelig voor blijven.
Het is een bemoedigende evolutie: Brusselaars die opkomen voor de leefbaarheid van hun stad en de regering eraan herinneren dat zij graag in een veilige en gezonde omgeving wonen.
De eisen van de actievoerders leven tegelijk op gespannen voet met die ene belangrijke verworvenheid: de vrijheid. Of noem het: vrijheid-blijheid. Brusselaars en pendelaars willen niet gedwongen worden om de auto aan de kant te laten staan.
"Auto’s knabbelen in toenemende mate aan de vrijheid van de stadsbewoner"
Vraag is hoelang we dit liberale principe nog kunnen handhaven in de razendsnel veranderende stad. Het is immers een uitgesproken regel dat vrijheid nooit absoluut is. De ene vrijheid mag de andere niet beperken.
En precies daar ligt de knoop bij het autoverkeer, dat nota bene nauwelijks gedaald is de afgelopen tien jaar. Auto’s knabbelen in toenemende mate aan de vrijheid van de stadsbewoner, op drie vlakken.
Het autoverkeer is nog altijd in grote mate verantwoordelijk voor de fijnstofuitstoot en de NOx-emissies. In september trokken nog honderd artsen en specialisten aan de alarmbel omdat de gezondheid van de stadsbewoner gevaar loopt door de vuile lucht. Die maakt niet alleen ziek, ze verkort ook ons leven.
Auto’s zijn ook de grote boosdoener in de ongevallenstatistieken. In Schaarbeek neemt het aantal verkeersslachtoffers zorgwekkende proporties aan. De lokale besturen lijken daar immuun voor te zijn. Behalve enkele aangekondigde superflitspalen verandert er niet veel op het terrein.
Automobilisten blijven in heel wat gemeenten de verkeersregels vakkundig aan hun laars lappen.
En het autoverkeer vormt ook een belemmering in de economische ontwikkeling van deze stad. Het fileleed kost de bedrijven handenvol geld, want time is money. Mobiliteit is niet voor niets een van de speerpunten van werkgeversfederatie Beci. Ook de werkgevers hebben het gehad met de dichtgeslibde stad.
De regering lijkt bij al dat onfraais gewoon achterover te leunen, eens te geeuwen en over te gaan tot de orde van de dag. Af en toe zal een PS’er weleens toeteren dat de mobiliteit als probleem te lang is onderschat door het gewest, maar als puntje bij paaltje komt, verandert er haast niets fundamenteels.
Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat het volk begint te morren.
Moeten we de auto dan bannen uit de stad? Neen natuurlijk niet, maar het mag best wat minder zijn.
Luchtkwaliteit
De Brusselse luchtkwaliteit is niet meer uit de actualiteit weg te branden. Het Gewest is al meermaals door Europa op het matje geroepen, maar de concentratie stikstofdioxide is recent weer gestegen.
Lees meer over: Brussel , Opinie , Mobiliteit , Luchtkwaliteit , luchtvervuiling , luchtkwaliteit , autoverkeer , scholen , burgerprotest
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.