Enfant terrible: Anthony Mary aka Mr Donka

Anthony Mary (36) is geboren in Anderlecht, als zoon van Tony Mary, voormalig directeur van de VRT. Hij volgde zes maanden beeldhouwkunst aan Luca School of Arts en hield het toen voor bekeken. Nu is hij meer dan fulltime beeldend kunstenaar onder de artiestennaam Mr Donka.

De tweede klik kwam er op Ibiza, vijf jaar later. Ik was naar ginder verhuisd omdat ik in België op een dood spoor zat en dacht er te gaan werken als geluidstechnicus voor tuinfeestjes. Dat plan ging om verschillende redenen niet door, maar ik kreeg er de kans om muurschilderingen aan te brengen in een hotelkamer. Mijn eerste grote opdracht! De ontmoeting met het meisje dat de kamer boven mij inrichtte, had misschien nog wel meer impact. Dankzij haar ben ik meer buiten de lijntjes gaan kleuren, ging ik ruwer en impulsiever werken.

Daarvoor wilde ik alles altijd veel te precies doen. Resultaat: vroeger maakte ik vijftien schilderijen in vijf jaar, nu maak ik er ongeveer evenveel in drie maanden. Ik ben daarna ook veel meer in series gaan werken. In Ibiza heb ik mijn ‘artistiek reveil’ gekend, zeg maar. Vanaf dan is het redelijk hard gegaan. Op mijn eerste tentoonstelling, in het Kultuurkaffee van de VUB, heb ik liefst zestig procent van mijn werk verkocht. Maar voorlopig kan ik wel nog altijd geen appartementje huren.

Iedereen denkt dat ik ben begonnen als street artist, maar dat klopt niet. De eerste keer was zelfs een serieuze afgang. Ik had sjablonen gemaakt van Eddy Wally en wilde die aanbrengen op de ruwbouw van de muziekacademie in Dilbeek, en aan de Ring. Het was acht uur ‘s avonds, ik had bewust een oranje pak aangetrokken om te laten uitschijnen dat ik van de gemeente was.

Maar toen ik werd opgepakt, zei de politie: “Maar manneke toch, het is vrijdag, om acht uur zitten die gemeentewerkers al lang thuis.” (lacht) Lap! 250 euro boete en huiszoeking aan mijn been, licht traumatiserend. Sinds een paar maanden heb ik de graffiti wel weer opgepakt, maar dan op plekken waar het is toegestaan, zoals aan de Kunstberg.

Het klopt dat ik graag veel verschillende dingen uitprobeer: assemblages, posters, T-shirts, stickers … Maar ik voel mij op de eerste plaats een schilder, ik kan meer met de borstel. Wat mij inspireert? Dat is moeilijk te verwoorden, ook omdat het constant in evolutie is. Een ingeving, het werk van een andere kunstenaar, iets uit de actualiteit, een reis … you name it. Vroeger maakte ik zowat alles wat in mij opkwam, nu laat ik de ideeën meer rijpen. Feit is dat ik een rusteloze natuur heb, het is altijd 12 beaufort in mijn hoofd. Storm hierboven. Ik moet gewoon creëren om te overleven, en waarschijnlijk is het ergens ook een vlucht uit de realiteit.

We moeten het nog over Brussel hebben? Wat wil je dat ik zeg? Ik ben een volbloed ketje, hier geboren en getogen. Al woon ik de laatste maanden wel noodgedwongen in het vormingscentrum Destelheide in Dworp, omdat ze onlangs mijn atelier annex studioke in Anderlecht hebben leeggeroofd. Goh, Brussel ja, dat is zoals een lief met wie je al héél lang samenleeft en van wie je niet meer weet waarom je haar nog graag ziet. En toch, als je er te lang van weg bent, moet je terug (lacht).