Axel Vemba (22) is geboren in Sint-Agatha-Berchem uit Congolese ouders. Hij begon zijn carrière als 16-jarige hiphopper in de groep Young Nation 01 en gaat nu solo onder de artiestennaam Axelence. Hij studeert marketing aan de hogeschool Odisee.
Enfant Terrible: Axel Vemba AKA Axelence, hiphopper/student marketing
Mijn eerste raptekst schreef ik toen ik negen was, als een ode aan mijn favoriete leraar, meester André. (Begint te rappen) ‘Yo yo, meester André’ … veel meer stelde dat nog niet voor (lacht). Mijn oudere broers en zussen luisterden heel vaak naar Amerikaanse rap, dat heeft me zeker beïnvloed als jonge gast. Ik heb Engels echt geleerd door zoveel met muziek bezig te zijn, en nu schrijf ik ook meestal in het Engels.
Mijn humaniora heb ik in Regina Caeli in Dilbeek gedaan. Op woensdagnamiddag gingen we altijd chillen met een paar vrienden in het park van Dilbeek. Daar zijn we spontaan muziek beginnen te maken, ik schreef het refrein, en mijn vrienden voegden dan telkens een strofe toe. Je kan onze eerste clip ‘Park’ nog altijd zien op Youtube. Zo is Young Nation 01 ontstaan. Dat ging toen snel hard. In een paar jaar tijd gaven we meer dan dertig concerten, deden we events en enkelen van de groep lagen mee aan de basis van de studentenradio Lowkey Radio.
Na een tijdje ging ieder zijn eigen weg, al werken we soms nog wel samen. Toen we gesplit waren, heb ik een beat gebruikt van de groep Migos, en daar een nieuwe tekst op gezet. Dat werd het nummer ‘Benteke’, naar de voetballer Christian Benteke die op dat moment zo goed scoorde in de nationale ploeg. Toen is het echt ontploft voor mij.
"Mijn motto? Word de beste versie van jezelf"
Christian Benteke heeft mijn eerste clipje gedeeld op zijn Instagram-account en ineens stond ik in alle kranten (lacht). Ik had het bewust als stunt gedaan, omdat ik mezelf na Young Nation op de kaart wilde zetten. Ik herkende mezelf ook in Benteke, omdat hij op dat moment eerder onverwacht zo goed speelde bij Aston Villa. Hij kwam precies uit het niets, en ik zocht zelf ook naar dat soort verrassingseffect. Het nummer gaat dus niet zozeer over Benteke zelf, eerder over mij. In hiphop noemen ze dat ‘egotrippen’, jezelf ophemelen door je te spiegelen aan een celebrity, maar dan wel met humor (lacht). Dat doen hiphoppers vaak.
Of het nummer ook met mijn Congolese roots te maken had? Ja, voor een stuk wel. Ik ben er zeker trots op. Twee jaar geleden heb ik voor het eerst mijn oma bezocht in Congo. Daar besefte ik dan dat ik toch meer Belgisch ben dan ik dacht (lacht). Ik gebruik de laatste tijd almaar meer afrobeats voor mijn nummers, terwijl ik dat vroeger vooral de ouderwetse muziek van mijn ouders vond (lacht).
Wat hiphop voor mij betekent? Vooral plezier, spelen met taal en klank, een evenwicht vinden tussen zingen en spreken … Het moet voor alles goed klinken! Het is niet zo dat ik per se mijn hart wil luchten over de wereld, zoals dat vroeger in hiphop vaak gebeurde. Ik raak gewoon geïnspireerd door een beat, ga aan het schrijven en amuseer mij met woorden, met rijm.
Ik start binnenkort een growfunding-campagne omdat ik vind dat de hiphopscene in Brussel meer publiek verdient. Ik wil in de Beursschouwburg een event organiseren, de XLNCY Night, waar ik zelf zal optreden, maar ook andere Brusselse artiesten zal uitnodigen. Er zijn echt te weinig podium- en groeikansen voor Brusselse hiphoppers.
Mensen als Damzo of Romeo Elvis moesten eerst in het buitenland groot worden alvorens ze hier aandacht kregen. Daar wil ik graag mee verandering in brengen. Het motto van de show is: streven naar uitstekendheid, excellence. Mijn artiestennaam is niet voor niks Axelence. Met ‘uitstekendheid’ bedoel ik dat je altijd de beste versie van jezelf moet proberen te worden. Je eigen weg durven te gaan, en daar zo goed mogelijk in zijn zonder arrogantie. Gewoon uw best doen eigenlijk … dat hou ik mezelf ook altijd voor.
Na ‘Benteke’ heb ik een nummer geschreven dat ‘For the City’ heet, als eerbetoon aan Brussel. Daarin rap ik in Nederlands, Frans én Engels. Dat is symbolisch voor de kracht van de stad, want jongeren als ik maken hier amper onderscheid tussen talen, achtergronden en culturen. Er bestaat echt wel zoiets als een Brusselse identiteit.
Een favoriete plek in de stad? Goh, een opnamestudio? Een concertzaal? Ge ziet, ik ben compleet bezeten van muziek (schatert).
Lees meer over: Sint-Agatha-Berchem , Samenleving , Axel Vemba , Axelence , Enfant Terrible
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.