Laptopia: Maison Hayoit

Zou de manier waarop we met textiel omgaan iets zeggen over onze mate van beschaving? Hopelijk niet, want het lijkt wel alsof het respect voor de stoffen die door onze handen gaan alleen maar is afgenomen, sinds we van de statige Lakenhallen in de middeleeuwen zijn afgezakt naar de kwalijke krochten van de wegwerpconfectie.

DINSDAG 24 OKTOBER, 18.30 UUR

En daar komen vodden van. Getuige dit verkeersarme stuk aan de opgedroogde bron van de Leuvensesteenweg in Sint-Joost-ten-Node, dat qua middenstand nog altijd een monocultuur van kledingzaken kent. Hier zijn van een aantal stappen in die evolutie de sporen nog duidelijk zichtbaar.
Zo staat ondertussen de lange keten discounts van Dod leeg, die voor Vlamingen die niet op het partijhoofdkwartier van Vlaams Belang moesten zijn ooit de enige reden waren om naar de armste gemeente van België te komen. Omdat mensen kleren nodig blijven hebben, zijn wel nog andere schreeuwerige publieke kleerkasten overgebleven. Ze zitten vol ramsjkledij in dozen of opgehangen aan stangen, badend in een tl-licht dat hun echte kleurenpracht nauwelijks verdoezelt.

Maar net voor Dods dood was er ook al het vrij onopgemerkte heengaan van Maison Hayoit. Een getuige van een nog veel verder verleden. Ons collectieve onderbewustzijn is vast nog niet helemaal over het verlies van wat lang de mooiste nog overgebleven neonreclame in Brussel was. Lang zweefde de naam van het voorname huis in robuuste hoofdletters in de donkere afzink van de Leuvensesteenweg. In een zacht en diffuus lichtblauw licht waar je in een leven vol led nergens meer om moet komen. Als een soort verschijning van de dood gewaande lichtjaren zestig. De letters hangen er nog, maar hun licht is uitgedoofd.

De imposante gevel, net niet te groot voor de straat, staat er natuurlijk ook nog. De laatste jaren beperkte Hayoit zich tot badlinnen, maar de gevel weet dat het in den beginne anders was. Koopwaar was toen nog zo onveranderlijk dat de marketing in de gevelsteen kon worden gehouwen. Trousseaux Blanc Lingerie. Hayoit was geen boetiek, maar inderdaad een huis. Met verdiepingen, kamers, kasten en tafels, waardoor de lakens niet op een zakdoek bij elkaar hoefden te liggen. Toiles Lits Blanc. In het portiek ligt een mozaïek. Afgeronde vitrineglazen leiden naar de toegangsdeur waarop een uit de kluiten gewassen wapenschild getuigt van het feit dat Hayoit een gebrevetteerd hofleverancier van België is. Hopelijk bestelt prinses Elisabeth heur washandjes inmiddels niet via bol.com.

Couvertures Bonneterie Ameublement. De verlaten façade zit vol smeedijzer en koperen details. Het fronton bovenaan toont een boeket onvergankelijke rozen. Literies Toiles Couvertures. Op de eerste verdieping verlichten tl-lampen nog enkele oude, koude radiatoren. Wie er vroeger nog door zijn grootouders op getrakteerd is, waait de imaginaire geur van gesteven beddenlakens tegemoet. Laines & Cotons à tricoter. Als een grote pleister op de wonde leert een vitrinegrote sticker met de duidelijke boodschap Liquidation Totale dat andere afdelingen van Hayoit in betere oorden als Ukkel en Woluwe wel nog hebben standgehouden.

De hoek van de Kleine Dalstraat en de Leuvensesteenweg is zo wellicht één van de mooiste straathoeken van Sint-Zwaar-te-Moede, dat dan wel arm en klein is, maar toch ook erg rijk aan straathoeken. Tegenover Hayoit staat namelijk nog een pand met een gesloten, maar sterk karakter leeg te staan. Het vermomde zich op het laatst als café Thé au Harem, maar was voordien net als Hayoit een textielzaak. Deze kapte haar troeven niet in steen, maar vermeldde ze in gulden letters op zwart spiegelglas. Fabrique de bas & Chausettes. Gevel en toegangsdeur zijn omkranst met weelderige klimop. Chales Cache Corsets. De neergelaten rolluiken verbergen uitstalramen ter grootte van cinemaschermen, waarop klerejagers zichzelf in het beste pak konden projecteren. Costumes d’Enfants en Jersey. Van hoeveel feestdagen zou de voorpret niet begonnen zijn op de stoep voor deze ramen, waar het geanimeerd overleg over de te dragen outfit kon beginnen? Vareuses pour Hommes & Enfants. Maar vandaag zijn die tijden dus voorbij. De rolluiken talmen nu al zolang om op te staan dat de klimop heeft besloten niet langer te wachten om met de uitnodigende houten latjes te vergroeien.