Sekswerker Awen: 'Het is een roeping’

Awen is opgegroeid ‘ergens’ in Frankrijk. In de buurt waar hij woonde waren er prostituees actief. “Ik heb die vrouwen altijd heel sensueel gevonden, ik heb me op een of andere manier ook altijd verbonden gevoeld met hen.” Toen hij net zeventien geworden was, bood een man hem 50 euro aan voor seks. “De seks was heerlijk, er ging een wereld voor me open en ik werd er nog eens voor betaald ook. Die man zei dat ik hem altijd mocht opbellen en dat heb ik nog meer dan een keer ook gedaan.”

Op zijn achttiende werkte Awen in een crèche. Hij deed dat heel graag, maar de combinatie met betaalde seks in zijn vrije tijd zat hem niet lekker. “De spreidstand was te groot.” Drie jaar geleden hakte hij de knoop door: “Ik heb me afgevraagd wat ik met mijn leven wou doen en het antwoord was duidelijk: reizen en via betaalde seks kennismaken met heel veel ‘zielen’.

Sekswerker is een roeping, ik ben ervan overtuigd dat alle mensen kosmisch verbonden zijn, die verbondenheid beleef ik in mijn seksualiteit. Betaalde seks is het kader waarbinnen ik me vrij voel, waarbinnen ik me helemaal kan laten gaan. Ik wil één worden met de man met wie ik seks heb, maar hoogstens voor één of twee uur.

Ik wil helemaal mezelf verliezen, maar alleen binnen dat kader. Ik heb nog veel te ontdekken in mijn eigen seksualiteit en ik heb ook veel te bieden.”

Awen leidt een nomadisch bestaan, hij reist in Frankrijk, Spanje en Duitsland. In Duitsland heeft hij heel even in een bordeel gewerkt. “In tegenstelling tot bordelen voor vrouwelijke sekswerkers waren er geen vitrines.” De markt voor mannelijke sekswerkers verschilt grondig van die voor vrouwen.

“Onafhankelijke vrouwen in de seksindustrie kunnen prijzen vragen waar ik alleen maar van kan dromen. De markt voor mannen en vrouwen is helemaal verschillend. Homo’s kunnen overal seks krijgen, er zijn parken, er is internet en er zijn bars. Man-vrouwverhoudingen zijn helemaal anders. Een vrouw die alleen aan de bar gaat zitten om iemand op te pikken, wordt nog altijd scheef bekeken.”

Zijn klanten leert Awen kennen via het internet. “Ik heb wel eens een klant opgepikt in open lucht, maar heb nooit meer dan tien euro gekregen. Het internet heeft alleen maar voordelen, ik stel een aantal kleine vragen om te testen of de klant betrouwbaar is. Ik wil hem ook op webcam zien of minstens een foto, ik wil een telefoonnummer en er wordt vooraf betaald. Luidt het antwoord nee op een van die voorwaarden, dan ga ik niet.”

Awens klanten zijn tussen de 28 en de 60 jaar. Er zijn alleenstaanden tussen, mannen die getrouwd zijn met een vrouw en homokoppels. De wensen zijn ook heel uiteenlopend. “Soms hebben ze speciale verlangens, sommige zijn helemaal gericht op de seks, andere willen iemand ontmoeten en daarnaast ook seks, en uitzonderlijk zijn er die alleen maar een babbel willen.

Soms zijn er mannen die seksuele verlangens hebben die de mijne niet zijn. Ik oordeel niet, maar ga er ook niet op in. Een ontmoeting is geslaagd als de klant me als zijn gelijke beschouwt en zijn grenzen heeft verlegd, maar veel variatie zit er niet in de wensen van klanten. “

Awen lijkt iemand die goed in zijn vel zit, maar is hij ook gelukkig? Awen: “Ken jij veel mensen die gelukkig zijn? Mensen die geen sekswerker zijn? Ik niet.” En dan wil hij toch nog kwijt hoe zwaar de stigmatisering weegt.

“Het is hard om niet als een volwaardige mens behandeld te worden, het is hard ‘maar’ een hoer te zijn. Veel mensen oordelen over ons zonder ooit maar een keer naar ons geluisterd te hebben. Dat is zwaar om te dragen.”