'Blink twice': MeToo in het paradijs

Op een paradijseiland achterhalen vrouwen dat techmiljardairs niet te vertrouwen zijn. Met de humoristische huiverthriller Blink twice gooit Zoë Kravitz de knuppel, stijlvol, in het hoenderhok.

Twee roomies negeren de gruwelverhalen over Jeffrey Epstein en denken dat ze het grote lot hebben gewonnen. Na een gala vliegen ze met de privéjet naar het paradijseiland van techmiljardair Slater King, een ongewoon sardonische rol voor de Magic Mike-ster Channing Tatum. Telefoons vliegen de kluis in. De dagen gaan op aan champagne slurpen aan het zwembad, de avonden aan de heerlijkste maaltijden en de nachten aan bacchanalen.

De twee vriendinnen vinden het de hemel op aarde. Wat slangen in het gras niet te nagesproken. En een wazig tijdsbesef. En de semiverplichting om altijd en overal te glimlachen. En onverklaarbare blauwe plekken. Zou het toch rotten in de tuin van Eden?

Het scenario is, los van de terecht buitensporige climax, niet onverbiddelijk genoeg om de zelfverzekerde debuutfilm van Zoë Kravitz uit te kraaien tot een van de films van het jaar. Maar er zit meer dan genoeg muziek in voor een opwindend avondje uit. De dochter van actrice Lisa Bonet en muzikant Lenny Kravitz en de actrice uit Big little lies, Fantastic beasts en The Batman zet zichzelf als regisseuse op de kaart.

De stilering is piekfijn, de casting met Naomi Ackie in de spits, geïnspireerd. De wil om misogynie binnenstebuiten te keren, houdt Kravitz niet tegen om volle gas te entertainen. De spanning en horror gaan samen met veel (niet altijd doeltreffende) grappen. Blink twice kan zonder te verpinken de MeToo-versie van Get out van Jordan Peele worden genoemd.

Blink twice is nu te zien in de filmzalen