'Club Zero': fraai gestileerde, provocerende satire

Sommige filmregisseurs zijn goed in actie, anderen in ongemak en ambiguïteit. Jessica Hausner, bijvoorbeeld. In het zonderlinge Club Zero moedigt een lerares haar leerlingen aan om niet langer te eten.

Uit verzet tegen de voedselindustrie die onze lichamen en de planeet vernietigt, om nog meer te excelleren in het trampolinespringen, om rapportcijfers op te krikken: om verschillende redenen kiezen de doodbrave leerlingen van een eliteschool voor de lessen van juf Novak. Zij predikt conscious eating, bewust eten. Stap één is een makkie: denk na over elke hap die je neemt. Stap twee is al wat moeilijker: beperk je per maaltijd tot één stuk fruit of groente.

De beste leerlingen kunnen toetreding ambiëren tot Club Zero, een geheime club voor mensen die helemaal niet meer eten. Do not try this at home.

Uiteraard is Jessica Hausner er niet op uit om je eetstoornissen aan te praten. De Oostenrijkse habitué van het Festival van Cannes tast fanatisme af in een fraai gestileerde, provocerende satire in een bedje van artificialiteit en ongemak. Manke communicatie in de driehoek ouders-school-leerling geeft de charismatische juf Novak de kans om de leerlingen te brainwashen en los te rukken van hun ouders.

Het is een glansrol van Mia Wasikowska. Na Tim Burtons kaskraker Alice in Wonderland proefde ze even van het leven van een Hollywoodster en stelde vast dat het niets voor haar was. Met Club Zero kiest ze voor een verontrustende film die, bewust en met humor, tegen de haren instrijkt. Geen hapklare brok, eerder een optie voor wie allergisch is aan mainstream cinema.

Club Zero is vanaf vandaag in de zalen te zien