Golden Eighties: Chantal Akerman op haar vrolijkst

Ook al is het de beste film aller tijden, pin Chantal Akerman niet vast op Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles. Ze kon ook heel speels zijn, zo bewijst musical Golden Eigthies.

Op het einde van haar carrière legde Chantal Akerman zich vooral toe op museale installaties en videokunst. Helemaal aan het begin was Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles zo baanbrekend dat het al wat nog kwam in de schaduw zette. Soms tot haar eigen frustratie. Miskijk je daar niet op. Akerman is meer dan Dielman. Veel meer zelfs. De Brusselse waagde zich aan sterke uiteenlopende films. De opvallendste is Golden Eigthies. Een kleurrijke en zelfs poppy musical waarvoor ze zelf de liedjes bedacht.

In de Gulden Vliesgalerij van veertig jaar geleden maakte de Liefde het bont. Ze verschijnt waar ze niet welkom is en verdwijnt waar er om gevraagd wordt. Een joodse vrouw (Delphine ‘Jeane Dielman’ Seyrig) schrikt wanneer de Amerikaanse soldaat (filmregisseur John Berry) opduikt die haar veertig jaar eerder in vlam zette en dat opnieuw wil doen. Een kapster (Banana Split-popster Lio) heeft een oog op haar zoon maar die voelt wat voor haar bazin. Maar zij zet haar zinnen op de eigenaar van het kapsalon en ga zomaar door. De snoepkleuren, het zwierig tempo, de felle kapsels of kleren en de door synthesizers gestuwde, Franse pop maskeren een bittere ondertoon en wat sneren naar de consumptiemaatschappij.

Wie na het zien van dit plezierig buitenbeentje niet onmiddellijk terug wil naar het Brussel van vandaag, kan nog even in de sfeer blijven hangen op de tentoonstelling in Cinema Palace van ongepubliceerde foto’s van de filmopnames. Net als de film een tijdreis.

Expo setfoto’s Golden Eighties: Cinema Palace, > 23.6