'Goodbye Julia' toont meedogenloos tragiek en dilemma's in Soedan

Mohamed Kordofani zet Soedan en zichzelf op de kaart met Goodbye Julia, een even pakkende als leerzame tragedie.

De Soedanees Mohamed Kordofani verdiende zestien jaar lang zijn brood als luchtvaartingenieur, maar zijn hart lag bij cinema. Dus leerde hij zichzelf fotograferen en filmen. De kans dat de luchtvaartindustrie hem ooit nog terugziet, is klein. Zijn eerste langspeelfilm is van uitstekende makkelijk en viel vorig jaar meteen in de prijzen op het Festival van Cannes.

Goodbye Julia speelt zich niet alleen af tijdens de bloederige rellen die een voorafname zijn van de burgeroorlog en de splitsing van Soedan en Zuid-Soedan in 2011. Zonder vervelende didactiek schetst de film ook een beter beeld van de diepe kloof (Noord tegen Zuid, rijk tegen arm, moslim tegen christenen) dan de meeste media destijds vermochten en wijst op de lelijke rol van ranzig racisme, vrouwonvriendelijk traditionalisme en zelfs wat overblijfselen van slavernij.

Het verhaal gaat over de toenadering die eventjes mogelijk lijkt tussen twee vrouwen uit verschillende kampen. De welgestelde, door haar man nauwlettend gecontroleerde moslima Mona rijdt een arme Zuid-Soedanees dood. De zaak kan weggemoffeld worden, maar uit schuldbesef huurt ze de straatarme weduwe Julia in als huishoudhulp. Op slag is er plots wel een kind in huis. Een sprookje zit er niet in. Tragiek en onmogelijke dilemma’s des te meer.

Aan niets valt te merken dat Goodbye Julia een debuutfilm is van een Soedanees zonder filmopleiding. Integendeel, de beheerste maar meedogenloze vertelling lijkt het werk van een ervaren rot.

Goodbye Julia is vanaf morgen te zien in de filmzalen