'Kinds of kindness' is (meer dan) een vingeroefening om in vorm te blijven

Of je nog aan het nagenieten bent van Poor things of niet, hier is de volgende film al van gekke Griek Yorgos Lanthimos: het drieluik Kinds of kindness.

Met Poor things en The favourite draaide Yorgos Lanthimos twee spraakmakende kostuumfilms op rij. Twee keer hield zijn hoofdrolspeelster er een Oscar aan over: Emma Stone en Olivia Colman. Het heeft er alle schijn van dat de Griek met een voorliefde voor absurdisme, humor en wreedheid na die twee productioneel zware prestigeprojecten voor zijn nieuwe film Kinds of kindness bewust even heeft teruggeschakeld.

Voor het scenario rekende hij opnieuw op Efthymis Filippou. Met zijn kronkels droeg die landgenoot royaal bij tot het succes van de absurdistische, anti-autoritaire, prettig gestoorde Griekse films waarmee Lanthimos vijftien jaar geleden de festivals verbaasde.

Emma Stone, Jesse Plemons, Willem Dafoe, Margaret Qualley: telkens dezelfde Amerikaanse topacteurs draven op in drie thematisch verwante verhalen die zich in hedendaagse Amerika afspelen.

Uiteraard word je uitgedaagd om linken te liggen. In de eerste humoristisch-sinistere parabel, meteen ook het beste luik, controleert een rijke baas het leven van zijn werknemer. Hij beslist zelfs wanneer hij mag vrijen of wat hij mag eten. Na een breuk omdat de werknemer niemand wil doodrijden, vernedert de werknemer zichzelf om toch maar weer in de gratie te komen. Ook in de twee volgende verhalen gaan mensen absurd ver om op een goed blaadje te komen bij een tiran die met de glimlach wreed durft zijn.

Kinds of kindness voelt soms een beetje aan als een tussendoortje, een vingeroefening om in vorm te blijven. Maar er is meer dan genoeg om mee te lachen, te huilen of te gruwelen. En Emma Stone doet een gek dansje waar ze nog vaak aan zal herinnerd worden. Met andere woorden: niet te versmaden als je hoog oploopt met de regisseur van The lobster en The killing of a sacred deer.

Kinds of kindness is vanaf vandaag te zien in de filmzalen