'Sometimes I think about dying': zacht excentrieke indiefilm

Een uitmuntende vertolking van Star wars-ster Daisy Ridley tilt de zacht excentrieke indiefilm Sometimes I think about dying over een (extreem) introverte jongedame boven de middelmaat uit.

Soms dagdroomt Fran van pythons, scheepskranen die haar optillen of autocrashes die haar einde betekenen. Macaber, en toch ben je bijna blij dat ze die dagdromen heeft omdat ze een minimum aan kleur en spanning in haar muisstil leven introduceren én meegeven dat ze over een veel grotere verbeelding beschikt dat ze laat uitschijnen.

Fran zou de patroonheilige van de introverten kunnen zijn. Ze is zo introvert, depressief en van de wereld afgesneden dat ze bijna ophoudt te bestaan. Zelfs aan het kantoorleven neemt ze amper deel. Tot een nieuwe collega wel interesse toont en even in staat lijkt om de Schone Slaapster wakker te kussen.

Het is niet makkelijk om een film over een pijnlijk onderwerp en met een zichzelf uitwissend hoofdpersonage boeiend te houden. Regisseuse Rachel Lambert zorgt voor reliëf met die dagdromen en een geprononceerde, minimalistische visuele stijl. Humoristische observaties en situaties maken de treurnis behapbaar.

Maar het is Daisy Ridley, wiens Rey een van de sleutelpersonages in het Star wars-universum is, die de zacht excentrieke indiefilm optilt. Geen idee hoe de Britse actrice het doet, alvast niet met de grote gebaren, maar ze maakt van de introverte Fran bijna een open boek.

Sometimes I think about dying is vanaf vandaag te zien in de filmzalen