'Strange darling': spannende seks met een seriemoordenaar

Hoe minder je weet over het slinkse, gruwelijke Strange darling, hoe beter. Hoe minder je weet over de vreemdeling met wie je een onenightstand wilt, hoe slechter.

De seriemoordenaar is terug van weggeweest. Net als gemene, filmisch sterke thrillers met gezonde ambitie en heimwee naar de hoogdagen van The silence of the lambs. Deze zomer was het lugubere Longlegs met een creepy Nicolas Cage een garantie op nachtmerries, deze herfst kan je op Strange darling rekenen voor een stomp in de maag, een vieze smaak in de mond en genoeg gespreksstof om te praten tot het café sluit.

Het is alleen zonde om er op voorhand te veel over te weten. Ga kijken voor vrienden en vriendinnen ‘m voor je spoilen. De stevige plotwendingen en wrede verrassingen zijn een groot deel van het plezier tenzij je een neiging hebt om te zaniken zodra iets niet honderd procent waterdicht is of een beslissing niet zo slim (maar wel lekker spannend) .

De grove lijnen: een aantrekkelijke vrouw (The Lady) en aantrekkelijke man (The Demon) tasten in een auto voor een motel netjes af of een kinky onenightstand tot de mogelijkheden behoort. Maar eigenlijk kon zij niet slechter vallen en moet ze op de loop voor een seriemoordenaar. Of zo lijkt het toch want het is zo’n zogezegd op ware feiten gebaseerde film die met je voeten rammelt.

Regisseur JT Mollner maakt gewiekst gebruik van een vertelstructuur met zes hoofdstukken en een verknipte chronologie. Hij zet ook zwaar in op stilering, geluid en 35mm-fotografie om een sinistere sfeer te creëren. Dat betekent niet dat er geen bloed vloeit. Hoofdrolspelers Willa Fitzgerald en Kyle Gallner grijpen met twee handen de kans om zichzelf op de kaart te zetten.

Hou er, lieverds, rekening mee dat je Strange darling na afloop niet zomaar van je afschudt.

Strange darling is vanaf vandaag te zien in de filmzalen