'The watchers': kijkbaar, maar geen voltreffer

Het in horror en Ierse folklore ondergedompelde The watchers is de debuutfilm van Ishana Night Shyamalan. Ze evenaart haar beroemde vader, M. Night Shyamalan, voorlopig niet.

Er was eens een jonge werkneemster van een dierenwinkel in Galway die een papegaai naar de zoo moest brengen. Ze verdwaalde in een bos en moest na zonsondergang op de vlucht voor oeroude, obscure wezens. Ze verschanste zich met drie anderen in een bunker met een glazen wand. Pogingen om uit het bos te raken mislukten, ’s nachts moest het kwartet zich laten bekijken door de boomlange boswezens.

Er zijn drie mogelijkheden om het vervolg te weten te komen. Naar The watchers gaan kijken, de eerste langspeelfilm van Ishana Night Shyamalan. De gelijknamige huiverroman van de Ierse A. M. Shine uitlezen. Of iemand uithoren die in een van beide producten al vrije tijd investeerde.

De voyeurisme aftastende film die meer bij Ierse fantastiek dan horror aansluit, is kijkbaar maar geen voltreffer. De flauwe en/of demonstratieve dialogen bemoeilijken de inleving net iets minder dan het klunzige scenario. En er zijn geen spannende of verbijsterende momenten die je wakker schudden. Gelukkig is het goed gefilmd, is de sfeer behoorlijk onheilspellend en intrigeren die creaturen.

Ishana Night Shyamalan moet zich nergens voor schamen. De eerste twee films van haar beroemde vader, M. Night Shyamalan, waren destijds ook niet veel soeps en vervolgens draaide hij met The sixth sense, Unbreakable, Signs en The village vier toppers op een rij. Oefening baart kunst.

The watchers is vanaf vandaag in de filmzalen te zien