Pinsamore, een kleine en eigenzinnige snackbar, die is aangebouwd aan een wasserette, verrast met pinse die de omweg waard zijn.
Pinsamore: knapperige en licht verteerbare pizza's
Eerlijk? We waren even de kluts kwijt toen we in Pinsamore binnenstapten. Het was dinsdagmiddag, klokslag 13 uur, en de zaak was nagenoeg uitgestorven. Geen goed voorteken.
Het adres is op z'n minst opmerkelijk te noemen: de snackbar ter grootte van een speldenknop, met een twintigtal zitplaatsen, ligt verscholen in de Noordstraat, niet ver van Madou. Daarbij komt nog de vreemde indeling, met de zaak als verlengstuk van een automatische wasserette.
En ook het interieur wekt verbijstering op. Toegegeven, de ingewikkelde architectuur is slim benut, dankzij een mooie toonbank met groene tegels en een hoek voor 'eenzame' eters, maar bepaalde kleine details laten te wensen over: hier een defecte lamp, daar wat slordig voegwerk, elders een haak die functieloos hangt te hangen.
De grootste verrassing was het deeg. Dat was heel knapperig en licht verteerbaar. We lieten niets over van de royale portie die op een houten plank werd opgediend.
De eigenaar, Yasin Hacikerimoglu, gehuld in een pet en een zonnebril, deed onze wenkbrauwen fronsen, toen hij beweerde dat “enkele Romeinen die op bezoek waren in Brussel mijn pinse beter vonden dan die van thuis.” Dat is erg moeilijk te geloven als je bedenkt dat de Eeuwige Stad de bakermat is van deze specialiteit. Maar het was te laat om terug te krabbelen, en dus bleven we. Gelukkig maar.
Het menu, dat is onderverdeeld in 'rosso' en 'bianchi', telt een twintigtal pinse, met prijzen die variëren tussen 11,50 en 21 euro. Onze keuze viel op de marinara revizionata (16,50 euro). De klassieke pizza marinara staat bekend om haar sobere beleg: ze bevat niets meer dan tomaten, olijfolie, oregano en knoflook. Deze pinsa-variant bleek echter rijkelijk belegd met ansjovis, burrata, zongedroogde tomaten, kappertjes, olijven – taggiasche, alstublieft –, en, goed gezien, een soort pesto van peterselie.
Maar de grootste verrassing was het deeg. Dat was heel knapperig en licht verteerbaar. We lieten niets over van de royale portie die op een houten plank werd opgediend. Het deeg is traditioneel bereid, met een mix van drie meelsoorten (soja, rijst en tarwe). En wat dronken we erbij? Een Delta IPA (4,80 euro) van Brussels Beer Project.
PINSAMORE
Noordstraat 30, Brussel, pinsamore.brussels
Lees meer over: Resto & Bar , pizza , pinse , Pinsamore , review