Estafette: Alsof maandag nooit meer komt

De supporters van Hockey & Tennis Club Daring Molenbeek zijn talrijk opgekomen aan de Kasteeldreef. Het is drummen voor een plekje in de met zon overgoten arena. Een vol huis. Daar kunnen ze even verderop in de Charles Malisstraat, alle proporties in acht genomen, alleen maar van dromen. De ene sport is de andere niet. Meer dan vierhonderd sympathisanten stuwen het geliefde Daring voorwaarts. De sfeer is uitgelaten en de rosé vloeit rijkelijk, de lente lijkt al in het land. Zelfs de burgemeester is opgedaagd voor de cruciale wedstrijd tegen Beerschot. Er staat voorwaar een politiecombi op de bomvolle parking.

De Antwerpenaars staan vierde met twee punten voorsprong op Daring. Als de Brusselaars winnen, komen ze op een play-offplaats te staan - top vier - en is zelfs de titel nog mogelijk. Ik heb uitgekeken naar de wedstrijd. De achtste verliesmatch, twee dagen eerder, van RSC Anderlecht met meer dan één weggever in en tegen Lokeren is hard aangekomen. Sommige “supporters” van paars-wit sturen vijandige boodschappen de wereld in via de sociale media. De regelrechte scheldpartijen tegen de club en zijn beleid teisteren de digitale snelweg en laten ons niet onbewogen. Het is kenmerkend voor deze moderne tijden.

De ontgoocheling is begrijpelijk maar het geheugen is kort. We willen het uitschreeuwen maar dat kan en mag niet. De voorbije zes kampioenstitels (op tien jaar tijd), de nationale beker, de vier deelnames aan de Champions League in dezelfde tijdspanne, het foutloos parcours in de Europa League (18 op 18) van twee seizoenen geleden onder de eveneens verguisde coach Ariël Jacobs... Alsof het allemaal nooit gebeurd is.

Tijdens de jaren zeventig won RSC Anderlecht twee Europabekers maar werd het zelden kampioen. Zo is clubicoon Raymond Goethals er nooit in geslaagd om paars-wit een titel te schenken. Dat doet niets af aan zijn verdiensten. Tussen 1996 en 1999 werd Sporting zelfs nooit kampioen. Ach, de fans hebben eigenlijk gelijk. Het moet beter. Het kan beter. Al dat jonge geweld zal tot volle wasdom komen en op dat ogenblik ontploffen. En dan zullen de mensen even snel weer op de banken staan. Hopelijk dit seizoen nog.

Daring – Beerschot is een gesloten wedstrijd. Beide elftallen spelen met de daver op het lijf. Aan het einde van de tweede helft staat Beerschot met 1-2 voor. In de laatste minuten maakt Daring prachtig gelijk. RSC Anderlecht is ver weg. Tot aan de pauze. Dan rolt paars-wit weer over de tongen. Opvallend hoeveel Brusselaars meeleven met onze ploeg. Het zijn aangename gesprekken, zonder haat of nijd. Zondagmiddag mildert de geesten. De tweede helft is helemaal van Daring Molenbeek. Daring komt op voorsprong. Dat blijft zo. Na de wedstrijd ontploft het stadion(netje). Wijn, bier, Liefmans en het typische hockeydrankje Sommersby vloeien rijkelijk over de tongen. In het clubhuis – Le Bar du Dar – ontstaat zelfs een echte fuif. Zorgen worden vergeten. Alsof maandag nooit meer komt. Alleen winnen telt.

David Steegen is persverantwoordelijke van RSC Anderlecht.