Momenteel rijdt er met Dimitri Peyskens slechts één Brusselse coureur rond in het profpeloton, maar hij mag niet meedoen aan de Tour. Dat was vroeger wel anders. Een portret van drie opvallende Brusselse Tourrenners uit het verleden.
© Archief voor het Vlaams leven te Brussel
| Anderlechtenaar Philippe Thys was een van de grootste coureurs van zijn tijd. Hij won de Ronde van Frankrijk drie keer.
Thys, Daems en Bruyere: een Brusselse wielerhistorie
© Archief voor het Vlaams leven te Brussel
| Philippe Thys, een wielerheld uit Anderlecht.
Philippe Thys (1889-1971)
Zonder de Eerste Wereldoorlog, had Eddy Merckx’ record van vijf Belgische Tourzeges mogelijk niet bestaan. Want wat als er tijdens Thys’ beste jaren als sportman wel een Tour de France georganiseerd zou zijn? De Brusselaar, opgegroeid rond de Bergensesteenweg in Anderlecht, won zowel voor (1913 en 1914) als na (1920) de Groote Oorlog de Ronde van Frankrijk, maar sleet zijn dagen tussen 1914 en 1918 als mecanicien op de Belgische luchtmachtbasis van Etampes.
© Miels Daems
| Emile Daems koerste een bijzonder palmares bij elkaar.
Emile Daems (1938)
Hoewel Daems geboren werd in Genval, verkaste hij als jongeling al snel naar Brussel - waar hij nog altijd woont - om hier het vak van wielrenner te leren bij een vishandelaar. Daems was wars van de oude wielerwetten en deed altijd zijn eigen zin. Zo won hij als amateurrenner een na-Tourcriterium, iets dat zelfs in het huidige wielrennen not done is. Vanwege zijn instelling joeg hij Rik Van Looy tegen zich in het harnas, op dat moment dé patron van het peloton. Met zijn eigenzinnige manier van koersen reed hij evenwel een behoorlijk palmares bij elkaar: Daems won de Ronde van Lombardije (1960), Milaan-San Remo (1962), Parijs-Roubaix (1963), twee etappes in de Ronde van Italië (1960) en vier etappes in de Ronde van Frankrijk (1961 en 1962).
© Archief voor het Vlaams leven te Brussel
| Bruno Bruyere is vooralsnog de laatste Brusselse Tourdeelnemer.
Bruno Bruyere (1965)
Bruyere is vooralsnog de laatste Brusselse Tourdeelnemer. Hij startte in 1988 in de Tour de France waarin Eddy Planckaert de groene trui zou winnen. Bruyere, die een grote fanclub had in het Klein Kasteeltje in Haren, zou die Ronde van Frankrijk niet uitrijden. In de 14de etappe moest hij, mede door een valpartij in een eerdere rit, opgeven. In 1989 reed Bruyere in het thuisland van zijn moeder de Ronde van Italië wel uit, op een 49ste plaats.
Brussels Grand Départ
De Ronde van Frankrijk start dit jaar in Brussel ter ere van Eddy Merckx, die 50 jaar terug zijn eerste gele trui veroverde. In aanloop naar 6 en 7 juli kleurt Brussel geel.
Lees meer over: Brussel , Sport , Brussels Grand Départ , philippe thys , emile daems , bruno bruyere , wielergeschiedenis , Le Grand Départ , Tour de France , Ronde van Frankrijk
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.