Keuzestress in de bioscoop? Filmfanaat Gerd helpt je op weg en recenseert iedere woensdag voor BRUZZ radio zijn Film van de Week. Vandaag is dat Io capitano.
Je hoeft geen Italiaan te zijn om te titel Io capitano te begrijpen als “ik ben de kapitein”. Dat zegt een zestienjarige Senegalees die samen met zijn neef vanuit Dakar naar Sicilië vlucht. Maar voor ze daar aankomen in een gammele boot moeten ze de meest verschrikkelijke beproevingen doorstaan: ze lopen verloren in de Sahara, worden beroofd door woestijnbendes en verkocht op een slavenmarkt.
Voor wie het nieuws volgt, klinkt dit niet vergezocht. Io capitano vertelt dan ook een waargebeurd verhaal. Een verhaal dat zo dicht op de werkelijkheid zit, vraagt niet meteen om steracteurs. Regisseur Matteo Garrone (Dogman, Gomorra) kiest dan ook voor een niet-professionele cast. Het komt de naturel ten goede, maar niet iedereen speelt even overtuigend.
Ook het verhaal hield ons niet altijd op het puntje van onze stoel. Hoe schrijnend ze ook mogen zijn, de hachelijke situaties van bootvluchtelingen kennen we spijtig genoeg maar al te goed via het nieuws. Anderzijds is het wel een verdienste van Garrone om die problematiek naar de bioscoop te halen als tegengewicht voor het vertier daar.
Voor ons iets te veel reconstructie van de actualiteit en iets te weinig cinema, maar het Filmfestival van Venetië dacht daar anders over: zowel hoofdrolspeler Seydou Sarr als Garrone vielen er in de prijzen. Voor wie houdt van geëngageerde cinema die durft af te wijken van het merendeel van het huidige bioscoopaanbod is Io capitano dus zeker een aanrader.
In de bioscoop vanaf 10 januari
Lees meer over: BRUZZ 24 , Film , review , Matteo Garrone , bootvluchtelingen , vluchtelingenproblematiek , Filmfestival Venetië
