Zestig soorten groenten plukken op bioterrein in Ganshoren: 'Van spruiten tot spinazie'

Guillaume De Perlinghi stoomt zich klaar voor het tweede seizoen van zijn zelfpluktuin in Ganshoren. “Ik teel een zestigtal soorten groenten.”

Zeven jaar geleden overleed de beroemdste boer van Brussel, Theo Hoogstijns. De man was vooral bekend om zijn koeienweide langs de Keizer Karellaan, maar hij verbouwde in de jaren tachtig van de vorige eeuw ook maïs op een veld naast het moeras van Ganshoren. Daar leeft zijn naam voort dankzij de biologische zelfplukboerderij CSA Theo, waar het team van zijn 'opvolger' Guillaume De Perlinghi zich klaarstoomt voor het tweede seizoen van het project. Dat gaat van start op 1 april, als ze ook weer buiten beginnen te planten.

“Leden kunnen het jaar rond groenten komen plukken, de voorbije weken waren dat spruitjes en spinazie,” zegt De Perlinghi, terwijl hij zijn velden en serre laat zien op het terrein van een halve hectare. Door de averij van vorig jaar moest hij goede bescherming zetten tegen konijnen. Ook legde hij een kruidenveldje aan. “Alles staat echt op poten, nu nog hopen op wat minder regen.” In de zelfpluktuin kunnen leden een zestigtal soorten groenten plukken.

De Perlinghi werkte eerder op een andere stadsboerderij, de Cycle Farm in Linkebeek, maar hij deed ook ver buiten de landsgrenzen ervaring op. “Ik kreeg de smaak te pakken toen ik als student druiven ging plukken in Frankrijk. Daarna werkte ik er op een aantal boerderijen, maar ook in Duitsland en Denemarken. Als seizoenarbeider sliep ik enkele jaren in de zomer in een tentje en tijdens de winter bij vrienden.”

Een half jaar lang was hij ook aan slag op een grote boerderij in het Amerikaanse Californië. “Tussen de Redwoods (mammoetbomen, red.), prachtig.” Voor De Perlinghi was dat geen enorme stap, want hij groeide op in de Verenigde Staten – in Chicago. “Ik ben geboren in Etterbeek, maar ons gezin verhuisde nadat mijn ouders de Amerikaanse greencardloterij hadden gewonnen. Toen ik volwassen werd, voelde ik echter dat de Amerikaanse ratrace, met lange werkweken en weinig vakantie, niet de levenskwaliteit bood die ik zocht.”

Na zijn studies sociologie kwam hij snel tot het besef dat een kantoorjob evenmin iets voor hem was, al komt die sociale achtergrond wel van pas bij Theo. Als sociale-economieproject verschaft het werkervaring aan mensen die moeilijk toegang vinden tot de arbeidsmarkt. “Ik hecht groot belang aan het collectieve en aan diverse sociale banden. In Brussel woonde ik eerst enkele jaren in kraakpand Hôtel Flambeau in Sint-Lambrechts-­Woluwe. Nu woon ik samen met mijn vriendin in een colivingruimte in Schaarbeek.”

Toen hij de vacature voor boer – officieel 'instructeur' – bij de zelfpluktuin zag, voelde hij meteen aan dat het een sterke match zou zijn. Toch is er één aspect dat om een aanpassing vroeg: een smartphone. “Ik wilde die nooit, ik verkies een ouderwetse Nokia, maar voor de job heb ik er een nodig om efficiënt te communiceren en af en toe iets te posten op sociale media. Al krijg ik voor dat laatste gelukkig veel hulp van enkele leden. En als ik thuiskom, blijft die smartphone in de garage.”

Op 5 en 6 april organiseert CSA Theo gratis infosessies op het veld. Inschrijven kan via theo@grooteiland.brussels