Een documentaire die een inkijk geeft in de werking van het Brussels Jazz Orchestra komt geen dag te vroeg.
Het Brussels Jazz Orchestra, 25 jaar geleden geboren in jazzclub Sounds, verdient alle lof. De bezetting is die van een bigband, de muziek niet per se. Perfect op elkaar ingespeelde, uitmuntende muzikanten concerteren zonder dirigent, deels uit liefde voor de muziek. Het BJO voerde de muziek voor de bekroonde film The artist uit en combineert projecten rond Jacques Brel of voorvechters in de strijd voor mensenrechten met samenwerkingen met gereputeerde componisten als Enrico Pieranunzi en Maria Schneider. Zelfs in jazzwalhalla New York komt het orkest aan de bak.
Een documentaire die een inkijk geeft in de werking van het BJO komt geen dag te vroeg. Men heeft er zich duidelijk niet snel van afgemaakt. Helaas verdrinkt een groot deel van de inspanning in anekdotes met weinig belang, contraproductieve lofbetuigingen en details die er voor de leek niet toe doen. De beelden vragen ook niet om een groot scherm. Minder pratende hoofden en meer muziek zouden Bring it to the people wellicht ook dichter bij de kijker hebben gebracht. Enkel voor wie echt graag meer wil weten over het onvolprezen Brussels Jazz Orchestra.
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.