Rapport Christos Doulkeridis: Bouwen is lastiger dan gedacht

BDW maakt het rapport op van Christos Doulkeridis (Ecolo), staatssecretaris van Wonen. De stadskrant vroeg ook het oordeel van Fouad Ahidar (oppositie, SP.A) en Michèle Carthé (meerderheid, PS).

Nooit was er meer geld voor sociale woningen en toch wil de bouw maar niet vlotten. De wachtlijst voor een sociale woning is de voorbije vijf jaar zelfs met de helft toegenomen. En ondertussen heeft de regering nog eens 6.700 nieuwe sociale en middenklassewoningen aangekondigd. En zelfs daar is er geld voor. Toch heet het dat Christos Doulkeridis erin geslaagd is om meer dynamiek in de sector te brengen. Doulkeridis‘ voorganger Françoise Dupuis – naar wie het lopende plan genoemd werd – ging vaak als een olifant in een porseleinwinkel tekeer, het gevolg was veel tegenstand vanuit de gemeenten. Doulkeridis is erin geslaagd om die plooien grotendeels glad te strijken. De Brusselse Gewestelijke Huisvestingsmaatschappij (BGHM) kreeg meer middelen en meer mensen. Sinds vorig jaar heeft de regering ook een stok achter de deur: huisvestingsmaatschappijen die talmen kunnen hun geld kwijtgeraken. Ze krijgen nog twee keer twee jaar.

Bouwen is een tijdrovende bezigheid, niet in het minst als de overheid als bouwheer optreedt. Afgaand op de traagheid kan de indruk ontstaan dat de kleur van de minister niets uitmaakt, het gaat in ieder geval te traag, zeker nu de verpaupering toeneemt. Nooit zal de overheid er echter in slagen om al wie recht heeft op een sociale huisvesting er ook een te geven. Een van de alternatieven zijn de Sociale Verhuurkantoren die private eigendommen beheren en tegen sociale tarieven verhuren. Daar zijn er deze legislatuur een duizendtal van bijgekomen.

Het oordeel van Fouad Ahidar (oppositie, SP.A)

“Het woonbeleid van deze regering is een flop, laat dat duidelijk zijn. Dat laten ook de cijfers zien. Het plan Dupuis dat tien jaar geleden opgestart werd – 5.000 nieuwe sociale en middenklassewoningen – is nu nog niet eens af, van het begin van een plan Doulkeridis is zelfs nog geen sprake. Wel zijn er een paar duizend private sociale woningen, beheerd door Sociale Verhuurkantoren. En ondertussen blijft de leegstand groot. Samen met Marie-Paule Quix heb ik tien jaar geleden leegstaand pand in de Unescozone, op minder dan 80 meter van de Grote Markt aanggeklaagd, het staat nog altijd te verkommeren. Natuurlijk is er het recht op private eigendom, maar de overheid moet wel paal en perk durven te stellen aan verwaarlozing. Maar hoe wil je dat de overheid optreedt tegen private eigenaars als ze zelf vele duizenden sociale woningen meer dan een jaar laat leegstaan? De Ecoloministers zitten tien jaar in de regering en ze zijn van goede wil maar ze kunnen geen resultaten voorleggen. Er is altijd een reden om niets te doen, ik heb ze zelf nog een groot terrein in Molenbeek gesuggereerd, maar het is nog altijd een vuilnisbelt. Eén derde van de Brusselaars bevindt zich onder of tegen de armoedegrens aan, wonen is een mensenrecht, dat de volgende regering er nu eens werk van maakt.

Het oordeel van Michèle Carthé (meerderheid, PS)

“De voorbije legislatuur werden we geconfronteerd met een enorme stijging van de Brusselse bevolking. Het is geen geheim dat Brussel meer huurders dan huiseigenaars telt, dus moest er vooral voor die huurders een beleid uitgestippeld worden; en toch is er een wooncrisis.”

“Staatssecretaris Doulkeridis heeft op enkele vlakken vooruitgang geboekt, zoals met het pilootproject over de omkadering van sociale huurders. Negatief daarbij is wel dat het allemaal lang geduurd heeft en dat die omkadering er pas binnen enkele maanden effectief komt. Doulkeridis heeft ook vooruitgang geboekt in het beleid van de sociale verhuurkantoren. Tot daar de vooruitgang.”

“Doulkeridis heeft echter weinig nieuwe sociale woningen gebouwd. Om een echte sociale woonpolitiek voeren moet je bouwen, liefst op grote terreinen zoals Schaarbeek-Vorming. Hij heeft nagelaten om het Gewestelijk Bestemmingsplan in werking te stellen en op die manier grote bouwprojecten in gang te zetten. Eigenlijk heeft Doulkeridis gewoon het beleid van zijn voorganger Dupuis uitgevoerd.”