JOUW VRAAG. Wat zit er verborgen achter de gevel van Wetstraat 16?

“U vindt het antwoord op de website van de Kanselarij, en iedere journalist weet wat er zich in dit gebouw bevindt,” is de reactie. En op de vraag of er nog een appartement in het pand zit - zoals tot de vertimmering van het interieur door een eerdere eerste minister het geval was - antwoordt Leyts: “Iedereen weet dat de premier elders een residentie heeft.” En toen ging de hoorn op de haak.

Ook VRT-politiek coryfee bij uitstek, Linda De Win, geeft geen respons op onze vraag tot communicatie over de lezersvraag. Vormt de Wetstraat 16 karakters om tot wereld- en burgervreemde mensen? Ons secce antwoord dan maar op de vraag wat zich ‘verborgen’ houdt in Wetstraat 16. Sinds de Unie-regering na de ballingschap in Engeland, anno 1944, heeft toenmalig regeringsleider Hubert Pierlot het adres opgegeven als ‘officiële zetel van de federale regering’. De 65ste verjaardag hiervan werd dit jaar niet gevierd. Het Franse neoclassicistische gebouw heeft Brussel te danken aan het Oostenrijks bewind, dat al bij al meer architecturale schoonheid in de stad bracht dan van de jongste beleidsvoerders kan worden gezegd. Dezelfde (hof)architect, Louis Montoyer, die zijn carrière in Wenen eindigde, heeft ook het Kasteel van Laken en de drie hotels aan het huidige Paleizenplein gebouwd (van Baron von Bender, gevolmachtigd-­minister Belgiojoso en bankier de Walckiers de Tronchienne), die later gegroepeerd zouden worden tot paleis.

Nadat Wetstraat 16 eerst als hoofdstedelijke refuge voor de Leuvense Sint-Geertruiabdij had gediend, gebruikte het ministerie van Buitenlandse Zaken tijdens het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (van 1815 tot 1830) het gebouw. Vervolgens kocht Louis-Eugène de Ligne het pand, om het in 1847 aan de Belgische staat te verkopen. Vanaf 1919 gebruikte de eerste minister huisnummer 18 tot het te klein werd voor bureaus én privé (1944). Nu huisvest Wetstraat 16 - dat ook een ingang voor de Kanselarij heeft in de Hertogstraat - het bureau en het kabinet van de eerste minister en de Kanselarij, een administratie die zich op haar website voorstelt als: ‘een happy organisatie’.

Veel meer dan de riante traphal, en functioneel ingerichte vergaderzalen voor de ministerraad, het kernkabinet en om de pers te ontvangen, is er niet. De oude minsterraadzaal, ook de Doodskist genaamd, om de vorm van de grote tafel, deed hiertoe tot de jaren zestig dienst. Onder het dakgebinte richtte Guy Verhofstadt in 2007 een nieuwe minsterraadzaal in. En dan is er nog de Lila-zaal (wegens de kleur van het plafond) en de perszaal die in 1992 tijdens het kabinet Jean-Luc Dehaene, als ‘Bunker’ (bijnaam) geïnstalleerd werd in de kelders.

Maar zoals de woordvoerder aangeeft, vindt u dat allemaal op de website Kanselarij.belgium, en ook voor een stukje, sinds 2013, dankzij Elio Di Rupo, virtueel-driedimensioneel op Google Street View. Verder zijn de detailplans en foto’s van Wetstraat 16 teruggevonden in de computer van het appartement in Schaarbeek van waaruit de terreuraanval op Zaventem en metrostation Maalbeek (2016) werd gelanceerd, een jaar nadat Charles Michel voor driehonderd burgers de deuren van Wetstraat 16 eens had opengezet. Een deurmat ‘Welkom’ ligt er dus niet.

VOLGENDE WEEK: Zijn er nog kloostergemeenschappen in Brussel-Stad?

BIG CITY: stel zelf je vraag

Elke week gaat BRUZZ met Big City op zoek naar antwoorden op jouw vragen over Brussel. Vragen allerhande over jouw stad stel je online aan de redactie. De vraag met de meeste voorkeuren wordt onderzocht en beantwoord.

Ook een vraag over Brussel? Zet onze journalisten aan het werk en stel je vraag in Big City.