Afgestoft (5): Union Saint-Gilloise

De beste manier om het stadion van Union te benaderen is door het Dudenpark af te dalen vanaf hoog-Vorst. Het Joseph Mariënstadion ontvouwt zich dan langzaam tussen de rijzige beuken. Wie het juiste pad kiest, komt uit vlakbij de loketten. Lang aanschuiven hoeft doorgaans niet voor een match in derde klasse. Ook gefouilleerd worden door de steward is er niet bij wanneer u het stadion betreedt. Laat staan dat er een grote politiemacht op de been zou zijn.

"Ik ging vroeger vaak kijken naar Anderlecht maar was het gedoe beu," bekent supporter Yves. "Hier kan je op je gemak naar de wedstrijd komen. Je zit ook tussen bekende gezichten. Er zijn geen bussen supporters van heinde en verre. Het voetbal is misschien iets minder, maar dan nog."

De thuishaven van Union toont het sportieve verval van de club, ooit de vaandeldrager van het Belgische voetbal. Eigenlijk is er nog goed anderhalve tribune over. De rest is in onbruik geraakt en wordt langzaam maar zeker heroverd door het park.

De hoofdtribune is vooral een must bij hevige neerslag of als anderhalf uur rechtstaan geen optie is. De gemiddelde leeftijd is er minstens pensioengerechtigd. Hier wordt nog Brussels gesproken. Wij trekken naar de staantribune aan de overkant. Daar wordt sfeer gemaakt door supportersclub Union Bhoys. "De schrijfwijze heeft niets te maken met een gebrekkige kennis van het Engels maar alles met de bijnaam van FC Celtic: the Bhoys," aldus Malik (De h verwijst naar de Ierse tongval van de vele fans van die Schotse club).

De wedstrijd begint met een minuut stilte voor een overleden supporter. "Dit gebeurt vaker wel dan niet, maar wat wil je, met zoveel oudere supporters," grapt iemand op de tribune. Union is een club die zijn fans nog respecteert. "Toen ik ooit in het ziekenhuis lag, kreeg ik bezoek van enkele spelers en de trainer," vertelt Pierre-Michel. "De supporters staan heel dicht bij de club. Het gebeurt nog dat we ons samen met de spelers lazarus drinken na een overwinning, maar wel minder dan vroeger."

Jean Boudin
Toepasselijk wordt de aftrap gegeven door de lokale begrafenisondernemer. Hier speelt de plaatselijke middenstand nog een rol van betekenis. Rond het veld wordt reclame gemaakt voor snacks en winkels in de buurt. De hamburgers worden gebakken door Jean Boudin en zijn vrouw, ook bekend van hun café In Babelkot op het Van Meenenplein in Sint-Gillis.

Union bouwt al snel een veilige 2-0 voorsprong uit. De avond kan niet meer stuk. "Maar het voetbal is niet het belangrijkste," zegt Pierre-Michel. "Een van de bijzonderheden van Union is dat de club ook heel wat niet-voetballiefhebbers aantrekt. Veel mensen komen gewoon voor de sfeer en om vrienden te zien. De Bhoys zijn in wezen een bende feestvierders. De meeste wedstrijden vinden plaats op zondag om 15 uur. Een ideaal moment om elkaar op te zoeken en bij te praten na een nachtje stappen."

Conform die spirit zijn de Bhoys een bont allegaartje. "We hebben geen voorzitter of hiërarchie en hebben geen vzw opgericht," zegt Fabrizio, een van de anciens. "Met hoeveel we exact zijn of wanneer we precies zijn opgericht is dus moeilijk te zeggen. We zijn gewoon een groep vrienden."

Miss België
Union is van oudsher een volksclub maar heeft een heel divers publiek van arbeiders tot ondernemers over artiesten en intellectuelen. Ook expats vinden hun weg naar het Dudenpark. "Dit is een club met een ziel en dat wil wat zeggen want ik ben supporter van Liverpool," zegt Jeremy. We spotten zelfs een kandidate voor miss België. "Denk nu niet dat ik hier in de eerste plaats kom om stemmen te ronselen want ik ben al jaar en dag supporter in hart en nieren," vertelt Audrey. "Mijn vader nam me als klein meisje al mee naar het stadion."

Ondertussen staat de 3-1 einduitslag op het bord. De gemoederen raken alsnog iets of wat verhit wanneer de buvette achter de tribune een kleine tien minuten voor affluiten droog valt. Dat uitbater krijgt de volle laag van de supporters.

Hoog tijd voor de derde helft in het Club House, rijkelijk gedecoreerd met foto's en knipsels uit het grootse verleden. Kampioenenploegen en Europese uitslagen hangen er al vele decennia onveranderd bij. Het verleden is groot maar de club is klein. Iedereen kent iedereen. Het heeft iets provinciaal maar toch is Union een beetje de club van de grootstad Brussel. "FC Brussels is bij mijn weten de meest gefusioneerde club in de geschiedenis van het voetbal," aldus nog Pierre-Michel. "Union is echter nog altijd dezelfde club sinds de oprichting in 1897. En Anderlecht is veel later ontstaan, toen de meeste Brusselaars al een club hadden. De band met Brussel is daarom veel minder sterk."

Uitzonderlijk in de voetbalwereld is ook dat bij Union een nultolerantie voor racisme heerst. "Wie zijn boekje te buiten gaat, wordt meteen tot de orde geroepen, daar wordt niet mee gelachen," vertelt Stéphane. Lacherig doen over White Star ('Woluwe Shopping') is dan weer wel een must.

Union gaat woensdag 24 augustus op bezoek bij Racing Mechelen. De volgende thuiswedstrijd is op woensdag 31 augustus tegen Dessel Sport.

Om de zoveel dagen opent in Brussel wel een nieuw trendy café, restaurant of zelfs cyberwasserette. Maar het gewest bulkt evengoed van de parels waar de tijd is blijven stilstaan. brusselnieuws.be neemt u deze zomer mee naar een hoogst persoonlijke selectie van licht stoffige plekken waar u eigenlijk eens moet geweest zijn. Dit was aflevering 5.